Wonderschoon Milaan
Per auto trokken we erop uit, via de Rechts Rheinische Autobahn naar Basel en vandaar via de Gotthardpas (bewuste keuze: het was bloedheet en de pas heeft leuke ‘haarspeldjes’) naar onze eerste stop Milaan. Autorijden in Italië is even aanpassen: over de middenstreep rijden is heel gewoon en bij uitvoegen heb je een korte invoegstrook, net als bij het invoegen. Het wordt als netjes ervaren dat als je op de hoofdrijbaan rijdt, je vanwege de korte invoegstrook even ruimte maakt.
Benzine tanken is meestal mèt servizio, en dat kost soms 0,12 ct per liter meer, ze zijn niet gewend zelf te tanken. Veel Italianen weten het contactslot te vinden en…daar houdt het mee op.
In Milaan, de rijkste stad van het land - en dat zie, voel, merk, ruik en proef je -, verbleven we in een prachtig appartement midden in de stad (net dinsdags opgeleverd) met strak IKEA meubilair. We hebben er 2 nachten geslapen en de volle dag die we hadden zijn we te voet als locals door de stad gegaan.
Je hebt er een leenfietssysteem (€4,50 voor een hele dag), maar de wet zegt dat je minimaal 16 jaar moet zijn op de leenfiets. Overal lekker gekeken en gegeten: kennis gemaakt met het fenomeen aperitivo: je bestelt een drankje en je krijgt er antipasti en ander lekkers zonder extra kosten bij. Voor een tientje eet je de Nederlandse buik vol. De Italianen gaan daarna nog voor een pasta en pizza en enige dolci…
Metrokaartjes kosten €1,50 en zijn eenvoudig bij een automaat te krijgen (kijk uit voor ‘behulpzame’ types), echter onder de grond zie je niks van de stad en als het warm is dan is het daar om te sudderen.
Koffie drinken is een Italiaans ritueel, ’s ochtends vroeg en tegen een uur of 11 in de pauze. Wij hebben dat gadegeslagen in Ottimo Massimo en Panini Durini toen we voor het ontbijt op pad gingen.
De Duomo hoort natuurlijk op je lijstje, maar denk wel aan je kleding als je naar binnen wil gaan: schouders bedekt. Wij hadden dat niet dus we hebben buiten paar leuke kiekjes gemaakt. Denk om de opdringerige verkopers. Ferm ‘nee’ zeggen is een goed middel, laat je in geen geval iets in de hand drukken… Wij vervolgden de weg richting het winkelgebied met de grote retailwinkelketens. Want ja je bent in Milaan. Betaalbaar net als thuis. Daarna bezochten we de Via Montenapeolone: nog steeds betaalbaar, wanneer je een aantal maandsalarissen aan een jas kunt besteden.
We hebben ook een bezoek gebracht aan Sforzesco Castle, een vrij toegankelijk kasteel met een geweldige akoestiek en een heleboel katten als vaste bewoners. Aan het kasteel vast zit Parco Sempione een soort Vondelpark. De locals genieten daar van hun vrije dag.
’s Avonds is het leuk toeven aan de grachten van Milaan, de Navigli. Leuk tentjes, goede muziek fijne sfeer en een super aperitivo!. Wel even denken om je schoenen, je hebt anders een gratis voetzoolmassage vanwege de ingelegde kinderkopjes.
Wij vonden Milaan een fijne stad. Als citytrip, maar dus ook op doorreis naar of vanuit een ander gedeelte van Italië. Daarover in een ander verslag meer.