Santa Cruz de la Palma vanuit de cockpit

Veel mensen nemen het vliegtuig als vervoermiddel wanneer ze op vakantie gaan. Het is snel en bied je de mogelijkheid om tegen een redelijk tarief de hele wereld over te gaan. Een vliegangst probeert men dan vaak ten behoeve van het gemak te onderdrukken. Maar wat gebeurt er nu eigenlijk allemaal voor en tijdens zo´n vlucht achter de schermen? Ook ik voel mij niet altijd op mijn gemak in een vliegtuig, maar de angst is te licht om niet in te stappen, doch groot genoeg om er last van te hebben. Vandaag krijg ik de kans om vanuit de cockpit een vlucht mee te maken van Schiphol naar La Palma en terug. Het is het begin van de kerstvakantie en vlucht 487 naar La Palma op de Canarische eilanden zit met 190 passagiers tot de laatste stoel gevuld. Ik mag voordat de passagiers aan boord gaan met de bemanning mee het toestel in. Ik schuif aan op het derde (klap)stoeltje in de cockpit. Terwijl de gezagvoerder het toestel van buiten controleert is de co-piloot bezig met het opstarten van de systemen. Vooral het navigatiesysteem moet voor de gehele route worden geprogrammeerd waarbij ook de hoogte van wezenlijk belang is. Het vluchtplan wat de piloten van hun maatschappij krijgen aangeleverd is een route die voor die dag het snelst en het goedkoopst is. Er is gekozen voor een route die via Engeland en de golf van Biskaje gaat omdat daar het meeste met de wind mee gevlogen kan worden wat brandstof, geld en tijd bespaart. Er wordt nog 300 kg extra brandstof mee genomen ter compensatie voor het ijsvrij maken van het vliegtuig voor de start en een 200 kg extra voor het taxiën naar de polderbaan. Zo rollen we met 16,6 ton aan brandstof vanaf pier D43 richting de polderbaan. Met een half uur vertraging vanwege het noodzakelijke ijsvrij maken van het vliegtuig, staan we op de polderbaan. Tijdens de start mag met uitzondering van enkele commando’s niet worden gesproken. De start is opgebouwd in fases en elke fase wordt gekenmerkt door een snelheid. Langzaam schuift de gezagvoerder de gashendels naar voren totdat de boordcomputer de hendels verder neemt tot het startvermogen is bereikt. Het vliegtuig accelereert als een waanzinnige. Bij 250 km/u roept de co-piloot “ROTATE” ten teken dat de minimale vliegsnelheid is bereikt. De gezagvoerder trekt aan de stuurknuppel en we kiezen het luchtruim. Wanneer we voldoende hoogte hebben draaien we naar links richting Engeland. De automatische piloot wordt aangezet en boven de 3 kilometer wordt het lampje “stoelriemen vast” uitgezet. Al gauw krijg ik met een heerlijk vers kopje koffie in de hand een uitgebreide uitleg van alle systemen in het vliegtuig. Uitleg over hoogte, snelheid, koers, de te vliegen route, brandstof verbruik en communicatie met de verkeersleiding. Over de radio hoor ik andere vliegtuigen die met de verkeersleiding spreken. Het is een taal die voor een buitenstaander onbegrijpelijk is en voornamelijk uit commando’s bestaat. Tijdens de vlucht is er ook constant contact met het operationele centrum van de maatschappij. Het weer op La Palma laat daar nu geen landing toe en de mogelijkheid bestaat dat we moeten uitwijken naar Tenerife. Het is echter nog 3 uur vliegen en in die tijd kan er nog veel veranderen zegt Leon, de co-piloot. Een uurtje later komen er weer een berichten binnen. Het weer is opgeklaard en er kan geland worden. Gelukkig kunnen we onze klanten op de plaats van bestemming afzetten. Verder het bericht dat vlucht 659 voor ons, vanaf La Palma, voor de terugvlucht naar Schiphol onze retourpassagiers overneemt, zodat deze zonder vertraging hun thuisreis kunnen aanvangen. Dat betekent voor ons terugvliegen met een leeg toestel. We moeten alleen nog wat broodjes, die wij toch niet meer nodig hebben op La Palma naar het andere toestel brengen zodat zij voldoende catering voor de terugvlucht hebben. Dan is het tijd om het toestel klaar te maken voor de landing. De vliegers bespreken de te volgen landingsprocedure en eventuele noodprocedures. Daar gaan we echter niet van uit. Het weer is zo opgeklaard dat het eiland van veraf al te zien is en de gezagvoerder besluit om op zicht te landen in plaats van op zijn instrumenten. Met toestemming van de luchtverkeersleiding draaien we met een sierlijke bocht voor landingsbaan. Met een schok zet de gezagvoerder het vliegtuig op de landingsbaan van het Canarische eiland. Wat een fantastische ervaring en ik heb nog een terugvlucht voor de boeg. Nog nooit heb ik met zoveel plezier naar de volgende vlucht uitgekeken.