Sharm el Sheikh duiken

Er gaat geen jaar voorbij of wij brengen wel een bezoek aan Afrika om daar te genieten van de unieke natuur die dit continent herbergt. Wij houden van die natuur. Zo kunnen wij ook genieten van de prachtige koraalriffen en haar kleurrijke vissen die de Rode Zee bevolken. Tijdens een heerlijke strandvakantie aan de Rode Zee kun je dit alles gewapend met een duikbril en snorkel gemakkelijk in alle rust bekijken. Ik zie het als een soort zee safari waar ik dobberend aan de oppervlakte de schoonheid onder mij bekijk. Maar telkens als je naar onder kijkt, krijg je toch een enorme drang om de diepte in te gaan om onder die rots te kijken en te kijken waar die gele vis naar toe is gezwommen. Er is maar een mogelijkheid om dat te doen en dat is om een duikopleiding te volgen.

Bij het hotel bevond zich een duikschool genaamd Marina Divers die PADI (internationaal) erkende opleidingen verzorgde op alle niveaus. Voor mijn man zou het een PADI open water duikcursus worden en hij werd voorgesteld aan Mohammed Ahmed Housin. Hier volgt zijn verhaal...

Mohammed was een grote vriendelijke egyptenaar die heel veel rust uitstraalde. Met een ervaring van rond de 6000 duiken kende hij het klappen van de zweep. Zoals bij elke opleiding is er ook een gedeelte theorie en bestond tot mijn grote spijt de eerste ochtend uit het doorspitten van de eerste twee hoofdstukken van het 260 pagina tellende dikke boek. Gelukkig werd die theorie ondersteund door twee dvd's die de theorie nog een keer samenvatte en visualiseerde.

's Middags was het dan eindelijk zover, ik ging mijn eerste duik maken. Nu zijn wij als mens niet gemaakt om te vliegen als een vogel en te zwemmen als een vis. Als privepiloot weet ik als geen ander dat wanneer je je begeeft in een andere wereld dan de onze je goed de regels in acht moet nemen om ongelukken te voorkomen. Al snel werd het mij duidelijk dat dit voor de onderwaterwereld niet anders is. Met engelengeduld legde Mohammed alles duidelijk uit en verzekerde hij zichzelf ervan dat ik alles begreep. Toen kwam het moment van de eerste duik. Met een 9 kg zware loodgordel om de middel, een zware fles op de rug en diverse slangen en andere attributen liepen we naar de steiger. Een sprong in het water zorgde ervoor dat al het gewicht op en aan mijn lichaam nu door het water werd gedragen. Een laatste check van alle apparatuur en na het O.K. sein zakte ik met Mohammed in een lichte paniek omlaag naar de bodem naar een totaal nieuwe wereld. Eenmaal op de bodem kwam ik tot rust en zag ik de eerste vissen al nieuwsgierig op mij afkomen. Helaas, ik had geen tijd om naar ze te kijken want ik moest mijn oefeningen doen die mij uiteindelijk tot een volleerd duiker zouden maken.

Zo maakte ik in 4 dagen een totaal van 9 duiken en werd iedere dag afgesloten met een examen. Vele oefeningen moest ik doen waaronder klaren, zwemmen zonder duikbril, loodgordel af- en weer aan doen, buddy breathing, trimmen, bodemtijd berekenen en nog veel meer. Dat in combinatie met de theorie en de examens aan het eind van iedere dag gaven mij een gevoel dat hier heel serieus met de materie werd omgegaan. Dat aangevuld met de ervaring en rust van Mohammed zorgde ervoor dat ik mij na 4 dagen een PADI open water duiker mocht noemen.

De dagen daarna maakte ik nog twee duiken waaronder een nachtduik. Lopend over de steiger in de schemering keek ik naar het verlaten strand met voor mij het grote silhouet van Mohammed. We sprongen met een plons in het water en na het checken van de lamp en de rest van de apparatuur zakten we langzaam af in een donkere, duistere wereld. Bij het inschakelen van de verlichting zagen we de mooiste vissen gevangen in een bundel van licht die onverstoord doorgaan met datgene wat ze deden. Bij de gedachte dat de enige opdracht die Mohammed mij bij deze duik meegaf genieten is, voel ik een geluk en trots tot in elke vezel van mijn lichaam. Ik ben nu namelijk duiker en verplaats mij in een wereld die ik tot voor kort alleen maar van de televisie kende.