1001- nacht sprookje

Annie Spier van Zwicht op 22 September 2017
In 2017 heb ik niet alleen Israël bezocht, maar ook het wonderschone Jordanië. Hoewel het “maar” 2 dagen waren, heb ik daar zoveel indrukken opgedaan, dat ik het zeker de moeite waard vind om er een blog aan te wijden.

’s Ochtends vroeg vertrokken wij met een kleine groep medereizigers in een klein busje vanuit Jeruzalem naar de grens met Jordanië. Eenmaal voorbij de grens (en nadat alle formaliteiten waren afgehandeld) werd er van bus gewisseld, waarin inmiddels ook onze Jordaanse gids had plaatsgenomen.

Vanaf de noordelijke Sheikh Hussein border zijn we dwars door de Judea woestijn naar de eerste stopplaats gereden: Jerash. Ik had hier nog nooit van gehoord, maar wow, prachtig, wat een mooi stukje bewaarde historie! Jerash wordt beschouwd als een van de belangrijkste Grieks-Romeinse-Byzantijnse steden (4000 jaar oud!) in het Midden-Oosten. Het is nu een uitgebreide archeologische vindplaats. Hoewel een groot deel van de oude stad zich onder de huidige bebouwing bevindt en lastig op te graven is, is er toch al een heel groot deel blootgelegd.

Hierna zijn we naar de hoofdstad van Jordanië gereden, Amman, voor een rondtour. De tour werd afgesloten met een typisch Jordaanse zoete lekkernij, Knafeh.

Vervolgens zijn we langs de Dode Zee afgezakt naar het zuiden, voor het diner en de overnachting in een Bedoeïenen kamp. Wat een bijzondere atmosfeer heerst daar! Heel erg rustig en sereen in een adembenemende omgeving. Ook de Bedoeïenen zelf waren erg imponerend in hun lange witte gewaden (jalabiyyeh) en rood/witte of zwart/witte hoofddoeken (keffiyeh). Dit samen met hun met kohl omrande ogen maakte het dat ze er erg mysterieus uitzagen. We hebben daar heerlijk gegeten, een buffet in Arabische stijl. ‘s Avonds hebben wij gezellig bij het kampvuur gezeten met uiteraard een waterpijp, eens moet je dat toch eens proberen nietwaar? Alcohol wordt daar niet geschonken, maar de zoete thee was overheerlijk. De nacht hebben we doorgebracht in een authentieke Bedoeïenen tent, superleuke ervaring.

De volgende morgen zijn we na een vroeg, maar zeer uitgebreid ontbijt vertrokken naar het hoogtepunt van de reis: Petra! Deze plek stond al zo lang op mijn wensenlijst! Petra is een stad die is uitgehakt in de rode rotsen en is al 2000 jaar oud. Niet voor niets staat deze plek op de lijst van de Zeven Wereldwonderen. De toegang tot de stad is erg indrukwekkend. El Siq is een smal, kronkelend pad van acht kilometer dwars door een smalle kloof. Soms is het niet meer dan 2 meter breed. Met aan het einde een betoverend uitzicht…….. El-Khazneh Firaum !!! ( Schatkamer van de Farao - een in de rode stenen uitgehouwen tempel in klassiek Griekse stijl, ook wel Treasure house genoemd). Ik beschouw mijzelf altijd als een nuchter persoon, maar op dat moment werd ik overspoeld door emoties! Behalve deze prachtige schatkamer is er nog veel meer te zien. Denk hierbij aan een tempel, kerk, klooster, amfitheater, diverse koningsgraven, zuilenweg, maar ook leuke souvenirwinkeltjes en knusse restaurantjes. Het was die dag erg warm, meer dan 40C, waardoor wij besloten om niet terug te lopen, maar in plaats daarvan op een paard zijn teruggereden. Superleuk, al was het al weer enige tijd geleden dat ik voor het laatst op de rug van een paard had gezeten ??. Aan het einde van de dag zijn we weer teruggereden naar Jeruzalem.