De migratie van duizenden gnoes en zebra’s in Kenia
Vol verwachting start ik mijn reis naar Mount Kenya een klein National Park. Omdat het dichtbij Nairobi gelegen is, is het ook de ideale plek om te acclimatiseren en bij te komen van de lange vlucht. Het hotel waar ik overnacht is gelegen rond een drinkplaats, heerlijk om met een drankje te genieten van het uitzicht en af te wachten wat er gebeurt. ’s Avonds is er even paniek omdat een aantal hyena’s het toneel op stormen maar al gauw is de rust weer terug gekeerd.
Mijn reis vervolg ik naar Lake Nauru bekend om zijn duizenden flamingo’s, de chauffeur had mij al gewaarschuwd voor de lage waterstand, maar vandaag is het geluk aan mijn zijde want de migratie van de flamingo’s is al begonnen en het meer kleurt al aardig roze. Een geweldige mooie plek en uniek omdat je de mogelijkheid hebt om aan de oevers te genieten van de prachtige omgeving. Als ik mij omdraai zie ik tientallen zebra’s en impala’s mij aanstaren, wat is Afrika toch een prachtig continent!
De rit naar de Masai Mara is voornamelijk lang, onderweg passeren we verschillende dorpen en zie ik het lokale leven aan mij voorbij trekken. De laatste 70 km gaat over een weg die eigenlijk de naam weg niet mag dragen en ik ben dan ook blij als opeens de gate van de Masai Mara opdoemt, de safari gaat beginnen! En je gelooft het of niet meteen is het al raak, in de boom is een dier te zien. Gelukkig mag je in Kenia off road, als je maar dezelfde route terugrijdt naar de weg, dit om beschadigingen aan de natuur tot een minimale te beperken. Als we onder de boom staan zie we dat het een luipaard is, lui hangend over een tak met de poten bengelend naar beneden, geen hordes toeristen hier we hebben de plek helemaal voor ons zelf. Vol verwachting rijden we verder en we zien al snel leeuwenwelpjes die aan het drinken zijn bij hun moeder. De Masai Mara heb ik nu al in mijn hart gesloten. Om de lodge te bereiken moeten we een brug oversteken maar als ik naar beneden kijk zie ik de dode gnoes op hun rug in het water drijven deze hebben de oversteek niet gehaald en zullen nooit de groene graslanden van Tanzania ervaren. De krokodillen en de aasgieren wachten geduldig, de stank die uit de rivier opstijgt is met geen pen te beschrijven.
In oktober zijn er nog steeds vele gnoes aanwezig een indrukwekkend gezicht, onvoorstelbaar dat een aantal maanden geleden er nog duizenden meer waren dit moet helemaal een lust voor het oog geweest zijn. De dieren hebben zich verzameld bij de rivier maar het lijkt er niet op dat ze de oversteek gaan wagen. Mijn laatste middag in de Masai Mara ik heb de moed al opgegeven dat ik de migratie van dichtbij zal meemaken. Na een geweldige safari dag besluiten we om toch nog even een kijkje te nemen bij de rivier voordat we terugkeren naar de lodge. Tot mijn verbazing zie ik dat ze nog nooit zo dichtbij de rivier zijn geweest, de dieren lopen onrustig langs de rivier heen en terug om een geschikte plek voor de oversteek te zoeken. Er hoeft maar er 1 dappere gnoe te zijn die het initiatief neemt. Na bijna een uur gewacht te hebben is het eindelijk zo ver en wat er dan gebeurt dat is onvoorstelbaar! Duizenden gnoes krijgen er lucht van en keren massaal terug om de oversteek te wagen met in hun kielzog de zebra’s. Er lijkt geen einde aan te komen grote stofwolken dwarrelen op en je hoort alleen het gestamp van de kudde. De krokodillen komen langzaam dichterbij maar voor hun staat vanavond helaas geen gnoe op het menu.
Wil je ook het echte Kenia ervaren neem dan contact met mij op ik stel met alle plezier een bijzondere reis voor je samen.