Jordanië

Ellen van den Assem op 01 May 2011
Bijbelverhalen, verloren steden, ‘Lawrence of Arabia’, badhuizen en drukke oosterse bazaars. Jordanië heeft een rijke historie. Een bijzondere plek in het Midden Oosten die ik graag wilde ontdekken. We vliegen naar de hoofdstad Amman waar we opgehaald worden en naar ons hotel midden in stad worden gebracht.

Naast het hotel ligt het Amfitheater waar we natuurlijk een bezoekje aanbrengen. Vanuit Amman zijn we met onze gids op pad geweest ten noorden van de stad. Onder andere hebben we een bezoek gebracht Umm Qais en Jerash. Jerash is één van de best bewaarde Romeinse steden ter wereld. Hier wordt een show opgevoerd waarin soldaten de strijdtechnieken demonstreren van het Romeinse leger. De gladiatoren vechten zoals dat in de Romeinse tijd gedaan werd.

Na 2 dagen in Amman gaan we zelf met de auto verder, we rijden in zuidelijke richting en stoppen bij Mount Nebo. De heilige plek waar Mozes over het beloofde land uitgekeken zou hebben, ook zou hij er begraven liggen maar het graf is nooit gevonden. Belangrijker voor ons is het schitterende uitzicht over de vallei. Vanuit Mount Nebo gaan we Madaba in, dit is één van de weinige plaatsen ter wereld waar de de ambacht van Mozaïek in ere wordt gehouden. We bezoeken de St. Joriskerk die bekend staat om de prachtige mozaïeken.

De volgende dag gaat de wekker om 5 uur, want we willen Petra op z’n mooist zien en dat is als de zon op komt. We lopen via de entree naar de Siq, de toegangskloof die je naar beroemde schatkamer van Petra brengt. Een ander voordeel van zo vroeg gaan is dat je bijna alleen door deze kloof loopt en dus niet tussen groepen andere toeristen. Het is spannend want bij elke bocht denk je, zijn we er nu? En dan zie je het, de rotsen van de kloof vormen een soort sleutelgat waardoor je een stukje van de schatkamer ziet, de Engel op de wand en de prachtige kleuren. Je loopt door het laatste stukje van de kloof en dan sta je ineens voor dit prachtige kunstwerk. Het is zoveel mooier dan op alle foto’s die ik vooraf gezien heb. We gaan zitten en onder het genot van een kopje thee genieten we van dit moois. Doordat de zon op aan het komen is veranderen de kleuren van de schatkamer constant. Van diep rood naar fel oranje en roze kleuren, het is adembenemend. We krijgen nog een kopje thee "van het huis" van de knappe bedoeïenen man die zelfs een beetje op Johnny Depp lijkt zoals in Pirates of the Carribean. Hij maakt een praatje en vertelt waar we op het einde van de dag de mooiste zonsondergang kunnen zien. Als we willen kan hij ons daar later naar toe brengen. We denken er even over na. Petra is meer dan alleen de beroemde schatkamer van de plaatjes. Het is een heel “dorp” waar je minstens een dag kan doorbrengen. We besluiten aan het einde van de dag terug te gaan naar we gestart zijn en nemen het aanbod aan. Samen beklimmen we een pad naar boven en daar zitten we dan hoog op een rots en we hebben een adembenemend uitzicht en genieten van de schitterende zonsondergang. De meeste toeristen zijn al vertrokken en heel even voelt het alsof we Petra helemaal voor onszelf hebben. Onze spontane gids vertelt ons over de geschiedenis en de tijd dat ze zelf nog woonden in Petra. We worden uitgenodigd voor thee bij de familie en ontmoeten nog de zoon van een Nederlandse vrouw die getrouwd is met een bedoeïen. Hij is dus half Nederlands hij heeft samen met zijn ouders ook in Petra gewoond. Echter zijn alle lokale bewoners van Petra inmiddels verhuisd vanwege de vele toeristen. Zij wonen nu in een speciaal ingericht dorp vlakbij Petra, de plek waar wij nu aan de thee zitten. Deze Nederlandse heeft ook een boek geschreven en is heel erg boeiend om te lezen. De titel van het boek is “Ik woonde in een grot”.

Het was heel bijzonder om thuis bij deze vriendelijke mensen hun verhalen over hun eigen geschiedenis te horen. We zouden nog wel langer in Petra willen blijven maar we moeten de volgende dag weer verder. We rijden naar Wadi Rum, een bijzondere woestijn met zand en rotsen. Met een jeepsafari scheuren we door het zand en ik mag zelf ook een stukje rijden. We overnachten hier in een tent! Dit in een traditioneel bedoeïenen tentenkamp. We krijgen heerlijk te eten en de hele avond wordt muziek gespeeld. Daarna worden alle olielampen uitgedaan en gaan we naar buiten om in het woestijnzand het donker in te lopen. Het is best eng want niemand heeft een zaklamp. Na tien minuutjes “zijn we er” volgens onze gidsen, “zijn we waar?”. Ga maar zitten wordt er gezegd en kijk naar boven, en dan zie ik de mooiste sterrenhemel die ik ooit heb gezien. Zoveel sterren in het duisternis en we zien zelfs een vallende ster, dit is genieten. Weer gaat de wekker vroeg om ook hier van een bijzonder mooie zonsopkomst te genieten.

Van de woestijn gaan we naar de kust in het zuiden, we rijden naar Aqaba, een badplaats aan de rode zee om een dagje te relaxen. De reis zit er bijna op maar niet voordat we de dode zee hebben bezocht. We hebben hier een schitterend hotel en kunnen niet wachten om te drijven op het water. En ja, je kunt echt een krant lezen terwijl je drijft op de dode zee. We smeren ons in met de modder en ook dat cliché is waar, onze huid voelt aan als een babyhuidje, zo zacht! Na een paar dagen van luxe aan de dode zee is het tijd om dit geweldige land te verlaten. Jordanië is bijzonder in vele opzichten. Het is zo speciaal om te zien hoe vreedzaam de mensen met verschillende geloven in dit land samen leven en hoe het zich staande houdt tussen alle brandhaarden om zich heen. De meest gastvrije bevolking die ik ooit heb meegemaakt.