Zuid-Afrika 2012 deel 1
In 2012 gaan we voor het eerst met de kinderen (11, 10 en 7 jaar oud) naar Afrika. De keuze is op Zuid-Afrika gevallen. Omdat we in juli/augustus gaan is het winter in Zuid-Afrika. Dat betekent dat het zuidelijke deel van het land rondom Kaapstad koud is. Daar hebben we geen zin in tijdens onze zomervakantie. Daarom gaan we naar het Noordoosten van het land, naar het Krugerpark. Sowieso trekt dit deel van Zuid-Afrika ons het meest aan.
De reis begint goed met een heerlijke dagvlucht met KLM. Wat is het heerlijk om in het daglicht te vliegen en dan ’s avonds totaal niet moe aan te komen omdat er geen tijdsverschil is met Nederland. In Johannesburg overnachten we in een hotel en halen de volgende ochtend op de luchthaven onze huurauto op die we geregeld hebben via Sunnycars.
Onze bestemming is Phalaborwa, een plaats aan de noordwestkant van Krugerpark. We hebben een heerlijk huis gehuurd op 2 minuten rijden van de ingang van het Krugerpark. We kiezen de toeristische route naar Phalaborwa en niet de snelweg via Polokwane (Pietersburg). De langere toeristische route gaat via het leuke plaatsje Dullstroom waar we lekker gaan lunchen. Daarna via Lydenburg en de Strydompas naar Phalaborwa. De wegen worden steeds mooier en rustiger. Fijn dat we deze route hebben genomen. De sfeer zit er meteen goed in bij ons. Aan het einde van de middag komen we aan in ons prachtige huis dat op het terrein van een lodge staat, zodat we ook van alle faciliteiten van de lodge gebruik kunnen maken (zwembad, restaurant etc.). Om de hoek is een grote Spar supermarkt waar we onze eerste inkopen doen.
We worden de volgende ochtend wakker van de vogels om het huis. Op onze veranda gaan we ontbijten met zicht op een meertje, vogels en nieuwsgierige aapjes om ons heen. Wel nog een vest of trui aan omdat het in de ochtenden in deze tijd van het jaar nog wat fris is. Een paar uur later kan het vest weer uit omdat de zon volop warmte geeft. We doen de eerste dag rustig aan en genieten van de mooie omgeving waarin ons huis staat en de kinderen zwemmen in het zwembad. De volgende dag krijgen we toch wel erg veel zin om het Krugerpark te ontdekken. In de middag kopen we bij de ingang een gezinskaart die onbeperkt toegang geeft voor een jaar. Dat blijkt bijzonder voordelig te zijn want deze “Wildcard” kost ons ongeveer 275 Euro. Met 5 personen heb je dat bedrag er al heel snel uit. We zijn hier tenslotte gekomen om op safari te gaan en we willen het liefst dagelijks het park in. Bij de ingang kopen we ook boekjes met daarin een wegenkaart van het Krugerpark waarop ook drinkplaatsen, picknickplaatsen en restcamps staan aangegeven. Ook de diersoorten die je kunt zien staan in het boekje en je kan erin aanvinken wat je gezien hebt. Heel erg leuk voor de kinderen en we kopen dan ook 3 boekjes zodat ze zelf kunnen aanstrepen wat ze hebben gezien. Succes verzekerd!
Eind van de middag rijden we voor het eerst van ons leven het Krugerpark in. Heel veel tijd hebben we niet want het park gaat om 18.00 uur dicht, maar we willen toch even een eerste indruk krijgen. Op de verharde wegen mag je 50km per uur rijden en op de onverharde wegen 40km per uur. Hierop wordt ook gecontroleerd en dat is maar goed ook. Je wil geen wild aanrijden en als je rustig rijdt zie je veel meer. Omdat het Krugerpark enorm groot is moet je wel goed bedenken hoe ver je in 1 dag kunt rijden om weer uiterlijk om 18.00 bij de uitgang te zijn. Niet onbelangrijk om te weten: IN HET KRUGERPARK KAN JE NIET VERDWALEN! De bewegwijzering is enorm goed en met een wegenplattegrond die je bij de ingang van het park kan kopen kan het niet misgaan.
Onze eerste korte middagrit in het park zijn we helemaal gelukkig. We zien impala’s, olifanten en neushoornvogels! Alles wordt veelvuldig gefotografeerd. De komende weken, tijdens onze veelvuldige bezoeken aan het Kruger, zal blijken dat er zoveel impala’s, olifanten en neushoornvogels zijn dat we ons daar op een gegeven moment niet meer over verbazen. Toch laat de allereerste keer in het park een onuitwisbare indruk op ons achter.
Vanuit Phalaborwa kunnen we het midden- en noordelijke deel van het Krugerpark bekijken. We zitten 10 dagen lang bijna dagelijks in het park en zien ongelooflijk veel wild. Ondertussen hebben we van de beroemde “Big Five” (olifant, buffel, neushoorn, leeuw, luipaard) alleen het luipaard nog niet gezien, maar hoe we ook zoeken: geen luipaard die ons pad kruist.
Een echte aanrader is het Moholoholo Animal Rehabilitation Centre in het plaatsje Hoedspruit. Als je hier in de buurt verblijft is een bezoek echt een must. Hier worden worden zieke, gewonde of overlast gevende dieren (denk aan een luipaard dat het vee van boeren opeet) naartoe gebracht. In Moholoholo worden ze weer opgelapt en in het gunstigste geval weer teruggezet in de natuur. Dat is niet altijd eenvoudig omdat een deel van de dieren gewend is geraakt aan mensen en zich niet meer kan redden in het wild, of simpelweg omdat een dier uitzetten in het territorium van een ander dier geen succes wordt. De dieren die niet kunnen worden teruggezet in de natuur worden in Moholoholo gebruikt voor educatie. Educatie van de bevolking (vooral kinderen) is het belangrijkste. Als je kinderen (en volwassenen) laat zien hoe prachtig en belangrijk de dieren zijn, zullen zij minder snel geneigd zijn om die dieren te doden als ze bijvoorbeeld overlast bezorgen. Dat het beter is om de rangers van Moholoholo te bellen om zo’n dier te komen ophalen in plaats van het te doden. Daarnaast kan je als toerist ook een bezoek brengen aan het centrum, waar er in de ochtend en in de middag een rondleiding wordt gegeven onder leiding van een ranger. Onze ranger is zo gepassioneerd aan het vertellen over de dieren en over de doelstellingen van Moholoholo, we worden er helemaal blij van. De kinderen mogen een cheetah aaien en we mogen in het hok met gieren. Ook is er op dat moment een babyneushoorn waar we heel dichtbij mogen komen.
We trekken een dag uit om de Panoramaroute te rijden, een weg die door de prachtige Blyde Canyon gaat en waar je op verschillende punten kan uitstappen om het landschap te bekijken. Het is een behoorlijke rit vanuit Phalaborwa want de afstanden in Zuid-Afrika zijn groot. We starten in het oude mijnstadje Pelgrims Rest, wat eigenlijk een openluchtmuseum is. Daarna via “the Pinnacle”, een op zichzelf staande rotspunt, en “Gods Window”, een uitkijkpunt met tropisch bos, naar “Bourckes Luck Potholes”. Dit zijn rotsen die uitgesleten zijn door twee samenkomende rivieren. Hierdoor zijn een soort gaten ontstaan. We wandelen langs de schitterende rode rotspartijen en de vele watervalletjes. Tot slot gaan we naar het hoogtepunt van de Panoramaroute: “The Three Rondavels”. Dit is een rotsformatie die sprekend lijkt op “rondavels”, traditionele zuidafrikaanse ronde hutten. Het is al donker als we terugkeren in ons huis in Phalaborwa.