Zuid-Afrika & Mozambique 2013 deel 1
Voor het tweede jaar achter elkaar gaan we in juli/augustus naar Zuid-Afrika. Wederom naar het noordoosten, naar het Krugerpark. Kan een mens ooit genoeg krijgen van dit geweldige stuk van Zuid-Afrika? Wij niet en dus gaan we weer. We besluiten wel een combinatie te maken met buurland Mozambique omdat het huis dat we gehuurd hebben bij Krugerpark op ongeveer 30 kilometer van de mozambikaanse grens ligt. Dat land willen we ook weleens zien. Bovendien ligt Mozambique aan de zee en dat vinden we een goede combinatie met onze safariritten door het Krugerpark. Onze vrienden zitten toevallig in dezelfde tijd in Zuid-Afrika en we besluiten om elkaar te ontmoeten en gezamenlijk naar Mozambique te reizen. Ons reisgezelschap in Mozambique bestaat dan uit 6 volwassenen en 5 kinderen.
We vliegen met KLM naar Johannesburg. Dit is een dagvlucht en omdat er geen tijdsverschil is met Nederland kom je na 11 uur vliegen uitgerust aan in de avond. We nemen een hotelletje vlakbij het vliegveld en kruipen onder de wol. De volgende ochtend, na een goede nachtrust en een lekker ontbijtje, gaan we terug naar de luchthaven waar onze huurauto klaarstaat. Dan rijden we in 6 uur naar onze plaats van bestemming, ons huis in een privépark aan de zuidrand van het Krugerpark. Omdat we hier vorig jaar ook al waren, voelt het een beetje als thuiskomen. Heerlijk relaxed. Als we ons huis betreden staat er een babygiraffe in onze tuin. Dat is een geweldig welkom! We doen wat inkopen in de supermarkt en steken de braai (BBQ) aan. Omdat ons huis in een privépark staat waar al het wild rondloopt (behalve het gevaarlijke wild zoals olifanten, leeuwen, luipaarden, buffels), staan er iedere dag veel dieren rondom het huis. Zebra’s, kudu’s, wrattenzwijnen, giraffen, parelhoenders etc. Veel van deze dieren komen zo dichtbij dat je ze vanuit de hand kan voeren wat echt helemaal het einde is voor de kinderen, maar ook voor vader en moeder. We leggen ook vogelvoer en fruit neer in de tuin en dat trekt heel veel mooie vogels aan.
De ingang van het Krugerpark is een kwartiertje rijden en hier kopen we net zoals vorig jaar een “Wildcard” voor ons gezin. Je mag dan met je hele gezin een jaar lang onbeperkt bijna alle zuidafrikaanse natuurparken in en dit kost ons ongeveer 275 Euro. Dat vinden wij heel fijn want we kunnen nu het Krugerpark in wanneer we maar willen. Soms besluiten we bijvoorbeeld om in de middag nog een paar uurtjes het park in te rijden. Ultieme vrijheid voor weinig geld. Een week lang zitten we bijna dagelijks in het Krugerpark en we kunnen er geen genoeg van krijgen. Omdat het park zo groot is en wij vanaf onze locatie slechts de zuidelijke helft van het park kunnen bezoeken, besluiten we een overnachting te doen in het midden van Krugerpark in het restcamp “Satara”. Satara ligt in een gebied waarvan bekend is dat er veel katachtigen zitten. We huren een cottage en boeken een nachtsafari met een ranger. Met je eigen auto mag je namelijk niet in de avond door het park rijden. In onze safaribus zitten ook wat Amerikanen die de chauffeur iedere keer manen te stoppen als ze een konijn zien: “Stop! I think it is a rabbit!”. Als inwoners van Den Haag, die mooie stad achter de duinen, zijn wij niet heel erg onder de indruk van konijnen. Net als we beginnen te denken dat dit een zinloze nachtsafari is (hoe vertel je dit aan het thuisfront? “En toen gingen we midden in de nacht het Krugerpark in en toen hebben we 4 konijnen gezien”), komen we 2 mannetjesleeuwen tegen die op de weg zitten. Nog nooit zo dicht bij een leeuw geweest, ze zitten letterlijk op anderhalve meter afstand van onze stoel. Gelukkig zitten we in een safaribus. We zien ook nog een wilde kat en olifanten. Toch wel speciaal om in het donker op safari te gaan.
Na een week ontmoeten we onze vrienden en vertrekken we met drie auto’s voor tien dagen naar Mozambique. Om in Mozambique te kunnen rijden vergt enige voorbereiding. Je moet de juiste papieren hebben gekregen van de autoverhuurmaatschappij, een gevarendriehoek zichtbaar in je achterbak neerleggen en voor iedereen gele hesjes ook zichtbaar neerleggen. Te allen tijde moet namelijk voorkomen worden dat de politie aanleiding heeft om jou aan te houden en een belachelijk hoog boetebedrag aan je kan opleggen. In Mozambique staat ook overal langs de weg politie met radarapparatuur in de hoop een toerist (met geld!) te kunnen aanhouden voor een snelheidsovertreding. Welkom in Afrika!
We rijden netjes 70 kilometer per uur naar het plaatsje Bilene ten noorden van hoofdstad Maputo, waar we zullen overnachten. Omdat het rijden zo traag gaat in dit land, komen we echt pas laat in de middag aan. We hebben een leuke cottage aan de binnenzee bij Bilene en het is echt een hele mooie omgeving. De kinderen nemen nog een duik in het water. Jammer dat we de volgende ochtend alweer verder moeten rijden. We hadden graag nog een dag langer gebleven. ’s Avonds zoeken we een van de weinige eetgelegenheden op, waar ook de stroom nog een tijdje uitvalt. We zien er wel de lol van in. Toerisme staat in Mozambique nog in de kinderschoenen en het land is ook echt arm.