Een digitale ontdekkingsreis door Castilië-La Mancha

Maaike Oostdam op 03 February 2021
Waar moet je een reisblog over schrijven in deze rare tijd waarin het reizen tot het noodzakelijke beperkt is? Deze blog is geïnspireerd door wijnen (gekocht bij ‘Wijnen van Marc’) die ik in normale tijden cadeau geef aan mijn klanten bij hun reisbescheiden. Deze specifieke wijnen komen uit de streek Castilië-La Mancha in Spanje. Een voor mij onbekende streek en uitgangspunt voor mijn digitale ontdekkingsreis.

Cultuur

Ik ken Castilië-La Mancha vooral uit de verhalen van Don Quichot het personage van Miguel de Cervantes. Don Quichot en zijn gevechten tegen de windmolens die hij voor reuzen aanzag. Ik kom er al snel achter dat deze streek meer te bieden heeft dan dat. Met steden als Toledo en Cuenca die op de Werelderfgoedlijst van UNESCO staan is het culturele erfgoed gewaarborgd. Toledo is één van de oudste steden van Spanje en volgens velen een waar openluchtmuseum. Alle gotische en Moorse vestingwerken zijn er nog intact. De historisch ommuurde stad Cuenca is vooral bekend vanwege de hangende huizen. Deze ‘casas colgadas’ zijn gebouwd op een uitstekende rotspunt boven een ravijn.

Natuur

Ik vervolg mijn zoektocht online en lees dat Castilië-La Mancha wordt begrensd door bergen en rivieren. Het telt een groot aantal natuurreservaten en nationale parken. Hierdoor lijkt het mij ook voor natuurliefhebbers een ‘must’ om deze streek te bezoeken. Er zijn vele wandelroutes en ook volop mogelijkheden voor andere outdoor sporten. De streek heeft zijn eigen ‘Grand Canyon’ met in de diepte de rivier de Júcar die als een groene slang het landschap van La Manchuela bepaalt. Langs het ravijn schijnen vele dorpjes te liggen die uitgehakt zijn in de rotsen.

Dorpen

Één van die dorpen is Alcalá del Júcar. Alcalá del Júcar, lees ik, is een van de meest pittoreske stadjes in Castilië-La Mancha, vanwege haar uitzonderlijke ligging en haar kloof. De huizen zijn hier allemaal half huis en half grot. Ik bekijk de foto, uit de rots van de Hoz del Júcar zie ik het kasteel oprijzen. Een ander dorp dat een magisch uiterlijk zou hebben is Jorquera. Het is gelegen bovenop een rots en zou eruit zien alsof het een drijvend eiland is, doordat het omarmd wordt door de rivier. De foto die ik te zien krijg, bevestigt dit inderdaad. Betoverend! Jorquera biedt ook de mogelijkheid om te overnachten in een ‘grothotel’, XUQ Lomas de Ruvira. Volgens de omschrijving heeft dit unieke boetiek aparthotel 8 te gekke suites die uitgehakt zijn in de muur van het ravijn langs de rivier de Júcar. De grotkamers zijn voorzien van kunst, retro koelkasten, charmante kitchenettes en designer meubels. Bijna iedere kamer heeft een spa bad en overal zijn de robuuste natuurlijke kalkstenen muren te zien. Het hotel is rustig gelegen en een goede uitvalsbasis om steden en dorpen te ontdekken of voor fiets- of wandeltochten of de wijnroute van La Manchuela. Het is zeer geschikt voor stellen die even willen ontsnappen aan de drukte en willen genieten van de rust en de natuur.

Gastronomie

Als echte Bourgondiër vind ik het belangrijk me ook in de gastronomie te verdiepen. Aangezien de eerste landbouwactiviteit van Castilië-La Mancha druiventeelt is, is het niet verbazend dat ik met een wijn uit dit gebied in aanraking ben gekomen. Het continentale klimaat zorgt voor de goede gezondheid van de druiven waardoor het onderhoud van de wijngaard weinig arbeid vergt. Dit zorgt ervoor dat dit gebied goede betaalbare biologische wijnen voortbrengt. De tweede landbouwactiviteit van Castilië-La Mancha is schapenteelt. De plaatselijke schapenkaas, de zogenaamde ‘queso manchego’ is zeer bekend. De kaas wordt vaak als tapa geserveerd, zowel in originele vorm als gebakken in paneermeel ‘queso frito’. Er is veel wild te vinden in de keukens van Castilië-La Mancha. Dit is vooral te danken aan de boeren die konijnen en patrijzen schieten, die schade toebrengen aan hun gewassen. Het eigenaardigste wildgerecht van de streek is waarschijnlijk de gazpacho van Castilië-La Mancha. Iedereen kent gazpacho als een koude tomatensoep. De Castilië-La Mancha variant is echter uitgevonden om de grote variatie aan wild te verwerken. Deze gazpacho bestaat uit veel ingrediënten zoals duif, patrijs, konijn, fazant. Al deze ingrediënten worden samen gestoofd en pittig gekruid. Dit wordt gloeiend heet (in tegenstelling tot de koude variant) geserveerd op een grote tortilla. Ook voor de innerlijke mens is er dus genoeg om te ontdekken in deze streek.

Ik ben door mijn digitale zoektocht zeer nieuwsgierig geworden naar Castilië-La Mancha. Dit gebied komt zeker op mijn bucketlist om te bezoeken zodra de wereld weer open gaat. Ben jij ook nieuwsgierig geworden? Vraag mij naar de mogelijkheden!