Japan, het land van de rijzende zon
In 2002 ben ik in Japan geweest, een reis van 10 dagen die langs verschillende hoogtepunten voerde. Het land heeft een grote indruk op mij gemaakt, wat een bijzondere bestemming. Aan een kant is het echt een hightech land, aan de andere kant gaan mensen naar de tempels om een plaatje op te hangen met hun wens of verlangen. De mensen zijn er ook erg vriendelijk en behulpzaam.
Ik begon mijn reis natuurlijk in Tokyo, wat een wereldstad! Er wonen in deze stad net zoveel mensen als in heel Nederland, dus druk is het wel! Maar niemand dringt, bij de metro staat iedereen keurig in de rij te wachten. Je kunt daar ook rustig je tas laten staan, als je terug komt staat je tas er nog, heel bijzonder!
Ik heb Tokyo natuurlijk uitgebreid bezocht, waaronder diverse tempels en de geishawijk. Bij een tempel was ook een bruidspaar, de bruid gekleed in een trouwkimono. Er zijn in een wereldstad als Tokyo ook heel kleine steegjes, eigenlijk verwacht je dat niet. Je loopt dan langs allerlei restaurantjes waar de koks druk bezig zijn. Het is overigens niet moeilijk om eten te bestellen. Buiten hangt een vitrine en daarin staan van kunststof alle gerechten, je hoeft ze alleen maar aan te wijzen. En zoals wij een kroketje of frikadel uit de automatiek halen, kun je daar koffie e.d. uit de muur trekken.
Kyoto was ook een plaats die ik heb bezocht, het doet bijna dorps aan, na Tokyo. Hier heb ik de prachtige “Gouden Tempel” gezien, het lijkt of de tempel op het meer drijft, een mooi gezicht. Ook de Kyomatsu-tempel vond ik erg indrukwekkend. Deze is gebouwd op palen, ik noemde hem de “tempel op pootjes”. Daar is nog een leuk verhaal aan verbonden. Ik ging met de bus naar de tempel en als jemet je wijsvinger op je neus wijst en je zegt dan waar je heen moet, weten de Japanners dat je de weg zoekt. Bij elk station dus op mijn neus gewezen en “Kyamatsu” gezegd, maar elke keer werd er heftig nee geschud. Tot ik bij een station kwam, waar ik bijna naar buiten werd geduwd, ik was kennelijk gearriveerd op het goede station! Maar toen verder, dus maar weer flink op mijn neus gewezen en een aardig Japanner heeft mij naar de tempel gebracht.
Hiroshima was indrukwekkend, er is een speciaal park aangelegd om de val van de atoombom te herdenken. Natuurlijk is de stad geheel opgebouwd, maar er zijn gedenktekens om de slachtoffers te herdenken. Als je daar staat, weet je dat iets dergelijks nooit meer zou mogen gebeuren, het is best beklemmend.
Toen Nagasaki en daar heb ik een bezoek gebracht aan “Huis ten Bosch”, een soort Madurodam op ware grootte. Je ziet o.a. Kinderdijk, het stadhuis van Gouda, de Domtoren en Huis ten Bosch, zelfs de Gouden Koets ontbreekt niet. Het is bizar om daar rond te lopen, net of je in Nederland rondwandelt.
Ik heb grote stukken met de bullettrain of Shinkansen afgelegd, dat is een hele comfortabele manier van reizen, je kunt rustig naar buiten kijken en genieten van het landschap. Je passeert kleine dorpjes, rijstvelden en natuurlijk Mount Fuji.
Heel leuk was ook het eten van zwaveleieren, deze worden gekookt in een hete bron bij een vulkaan. Als je genoeg van deze eieren eet, wordt je 100 jaar. De Japanners die er waren aten de eieren vol overgave, ze smaakten prima, maar de lucht van de zwavel die er hangt is behoorlijk doordringend.
Een nacht heb ik in een Ryokan geslapen, dat is een traditioneel Japans hotel. Je slaapt dan op de grond en je eet zittend aan een laag tafeltje. Niet aan te bevelen om dit tijdens een 15-daagse rondreis alle dagen te doen, maar wel leuk om mee te maken.
Het eten is er uitstekend, veel sushi natuurlijk, maar ook Teppanyaki. Na 10 dagen was ik het eten overigens wel een beetje zat, het is over het algemeen wat flauw, maar gelukkig is ook in Japan de fast food ruim verkrijgbaar.
Japan is een bijzondere bestemming, met prachtige tempels en tuinen, bruisende steden en veel historie en cultuur.