Oost Canada
Verliefd als ik ben op het landschap van West-Canada, ik ben er al 4 keer geweest, ging ik met gemengde gevoelens naar de Oostkust. Mijn verwachtingen waren niet heel hoog gespannen maar ik vond het geweldig. Het weer was ook prachtig, een stralende blauwe lucht voor het grootste deel van de week en temperaturen ver boven de 20 graden, best bijzonder voor september.
Wat ik opvallend vond aan de Oostkust is de diversiteit aan landschappen. Aan de Westkust zijn de Rockies en de natuur natuurlijk imposant, het ruige, de watervallen, de eindeloze bossen en niet te vergeten het vele wild wat je er tegenkomt. De Oostkust biedt wat meer cultuur, hoewel Vancouver en Victoria aan de Westkust dat natuurlijk ook hebben, er zijn bossen, meren en bergen, maar ook uitgestrekte landschappen en sommige delen deden me ook aan de kust rondom Boston denken, een maritiem karakter met baaien en inhammen, veel boten en leuke vissersstadjes. Laat me u meenemen langs al deze landschappen……………
De reis ging comfortabel in de Businessclass van Air Canada, met een prima verzorging aan boord. En uiteraard uitgerust aankomen, zodat ik meteen Montreal (provincie Quebec) kon verkennen. Montreal is een hele gezellige en compacte stad. Het heeft een hele lange winkelstraat, 11 km, dus uitgebreid shoppen kun je hier zeker en als je de hele straat doet heb je je noodzakelijke beweging wel weer gehad. Het leuke van de stad is de mix tussen oud en nieuw. Hoge skyscrapers naast oude, historische gebouwen. Het oude centrum is zeker de moeite waard om doorheen te lopen, veel bijzondere gebouwen en de sfeer in de stad is heel ontspannen.
Wist u dat Montreal over een uitgestrekt ondergronds netwerk beschikt met winkels en restaurants? Heel handig in de koude winter, kun je zonder in de sneeuw en kou te moeten lopen, toch winkelen. Gelukkig hangen overal plattegronden, want je kan er makkelijk verdwalen. Als toerist is het dan handig om even bovengronds te gaan, je weet dan al snel weer waar je bent.
De tweede dag heb ik voor een deel in het voormalig Olympisch park doorgebracht. In één van de “oude” gebouwen is een biodôme gerealiseerd, hier zijn vijf ecosystemen van Amerika nagebootst, je ziet o.a. het tropisch regenwoud, een Mapletree-bos en de sub-arctica. Er leven zo’n 7000 dieren (270 soorten) en 500 soorten planten. Verder is er in het voormalig Olympisch complex een planetarium gerealiseerd en je kunt de Olympic Park Tower op. Je gaat met een funiculare naar boven en dan is het natuurlijk genieten van het uitzicht op 154 meter hoog. Bij helder weer kun je 80 km ver kijken! Er is ook een immens grote Botanische tuin vlakbij het complex, alleen daar kun je al een halve dag ronddwalen.
Na deze twee dagen reisde ik verder naar Quebec, een schitterende stad, die deels ommuurd is. Het doet een beetje denken aan Frankrijk als je door de oude stad slentert. Ik sliep in het prachtige Château de Frontenac, waarschijnlijk het meest gefotografeerde hotel ter wereld, in elk geval bepaald het indrukwekkend het stadsgezicht. De stad is prima te belopen, het is klein, maar heel gezellig. Tal van restaurantjes, leuke winkeltjes, een mooi zicht op de rivier, paardenkoetsjes voor een romantische rit door de stad, Quebec heeft het allemaal. Echt een aanrader om een paar dagen te verblijven. Vanuit de stad heb ik het Parc National de La Jacques-Cartier bezocht, een klein uurtje rijden van de stad. Hier vind je rivieren, bergen en stilte. Het is niet te geloven dat dit zo vlak bij de stad is, hier overheersen stilte en de natuur. Je kan er prachtig wandelen en ik heb een stuk met een kano gevaren. Er zijn ook mogelijkheden om te raften of om een kano voor 12 personen te huren, leuk voor een hele familie. Ook niet ver van Quebec is Wendake, hier zie je hoe de oorspronkelijke bewoners – de Huron-Wendat, woonden en leefden. Er is o.a. een long-house, waar families met zijn allen woonden, er is een klein museum en het is leuk om even in het stadje rond te lopen. Je ziet bijzondere schilderingen op de huizen en er is een mooie stroom met een kleine waterval. Deze werd vroeger gebruikt om molens aan te drijven.
Dan met de nachttrein van VIA-Rail naar Halifax. Een lange rit van 19 uur, die je via New Brunswick naar Nova Scotia voert. Gelukkig had ik een comfortabele coupe, dus ik kon lekker slapen. Het is een lange zit, maar het is natuurlijk heel relaxed, je ziet het landschap aan je voorbijgaan, ik vond het bijzonder om mee te maken.
Halifax is een echte kuststad, een leuk centrum en natuurlijk speelt het maritieme een grote rol. In het Maritiem museum vindt je veel over de ramp met de “Titanic” terug, deze is niet ver van de kust vergaan en in de stad liggen ook veel mensen begraven die opvarenden waren van dit tragisch vergane schip. Op het kerkhof zijn de grafstenen van deze mensen in de vorm van de boeg van een schip geplaatst, bij sommige staat de naam erop maar vele hebben ook alleen een datum, omdat nog steeds niet bekend is van wie de stoffelijke resten zijn. Nova Scotia heeft ook veel wijnbouw, ook iets wat je niet meteen verwacht, maar er worden uitstekende wijnen gemaakt en natuurlijk heb ik er ook een paar geproefd. In Halifax zelf is de citadel leuk om te bezoeken, je hebt niet alleen een prachtig uitzicht over de stad, maar hier kun je zien hoe de soldaten vroeger leefden. Voor kinderen is er een leuk dagprogramma, echt een aanrader.
Als laatste stond Peggy’s Cove op het programma, een leuk vissersdorpje waar de meest gefotografeerde vuurtoren van Canada staat. Er zijn enorme boulders (stenen) waar je overheen kan lopen en je hebt een prachtig uitzicht. Het is een lief dorpje, heel klein met leuke winkeltjes, een soort Volendam in het klein. Ja, en toen weer naar huis, helaas. Vanaf Halifax met het vliegtuig terug naar Montreal en aansluitend naar Brussel. Gelukkig weer Businessclass, dus ik kwam uitgerust thuis.
Oost-Canada is absoluut de moeite waard, veel cultuur, diverse landschappen en heerlijk eten. Bent u nog nooit in Canada geweest, dan is dit een goed begin om dit enorme land te verkennen. De vlucht is niet al te lang en de Westkust kunt u dan voor uw volgende bezoek bewaren. Daarna de Yukon of Vancouver Island, Canada is te groot om alles te zien, maar u hebt dan wel een goede reden om nog een keer te gaan en geloof me, je wilt altijd terug om de rest van dit prachtige land te ontdekken. Ik kan het van harte aanbevelen en ik help u graag met het invullen van uw wensen.