Go Toronto Blue Jays!

Op uitnodiging van een groep luchtvaartmaatschappijen (Star Alliance geheten) vertrok ik begin oktober voor een korte kennismaking naar Toronto en Niagara Falls. Met 100 reisprofessionals waren we te gast in deze metropool. Toronto doet net zo aan als bijvoorbeeld New York, maar is veel gemoedelijker. Of dat ligt aan de mentaliteit van de Canadezen? Ze houden het er graag zelf op en maken voortdurend de vergelijking met hun zuiderburen.

Met 10 collega’s vloog ik voor de gelegenheid met Polish Lot Airlines. Een goede airline met veel verbindingen voor zakelijk verkeer en een klein aantal vakantieroutes. Toronto is er 1 van, aangezien er veel Polen in Canada wonen. Voor ons een ongebruikelijke route, maar zeker de moeite waard om eens meegemaakt te hebben. En te overwegen als de prijsverschillen met de airlines op de meer directe routes zodanig worden dat je best even ‘om’ wil vliegen.

Na een vlekkeloze vluchtuitvoering werden we door een lokaal agentschap (waar ik ook zaken mee doe) opgehaald en naar ons hotel gebracht: Het Chelsea hotel, het grootste van Canada met ruim 1100 kamers. Vanwege de late aankomst en al bijna 24 uur wakker, ging ik de eerste avond na een quick bite richting m’n mandje.

Om de volgende ochtend vroeg wakker te zijn en een frisse duik te nemen in het zwembad op de bovenste verdieping, alwaar een prachtig uitzicht over de stad. Omdat wij nog op 90 collega’s moesten wachten die later op de dag zouden arriveren werden wij in een citytour meegenomen langs alle hoogtepunten van de stad. Chinatown, Little Italy, Bloor/Yorkville District, Queens Street West en het Waterfront.

We hadden een fantastisch mooie dag bij 19 graden voor een prachtig plaatje van de skyline en de CN Tower. Met die laatste besloten we onze citytour en ging 346 m omhoog. Boven aangekomen ben ik op de glazen vloer gaan staan (en springen) en ik kàn het navertellen…

Eenmaal beneden wandelden we naar het Italiaanse restaurant Joe Badalis, langs Roger Center. In Roger Centre zou die middag een grote honkbalwedstrijd plaatsvinden van het lokale team Blue Jays. Gelijk de kleuren van het team, kleurde die middag (na de lunch) ook de hele stad blauw. Liefde voor de sport was voelbaar deze dagen.

Op weg terug naar het hotel stopten we nog even bij Eaton Centre, een groot ondergronds winkelcentrum met 330 winkels en een oppervlakte van 150.000 m2 En met gierende banden er weer vandaan, dat begrijp je.

Om ook kennis te maken met lokale gebruiken, mengden we ons in het honkbalgeweld in een leuke pub aan de overkant van het hotel: The Queen and Beaver Public House, of kortweg ‘The Queens Beaver’ gedoopt. Hier dronken we een lokaal bier Steam Whistle. Meet the locals! Voor het diner werden we (inmiddels was iedereen aanwezig) in een Engelse Pub Duke of Somerset verwacht voor een stevige maaltijd.

De tweede ochtend na het ontbijt stond een Treasure Hunt op het programma: Met een groep langs allerlei opdrachten. Vervoer: te voet, bus tram, metro. Een foto maken bij een opdracht. En: 1 vraag per local. De prijs: een helicoptertour boven Niagara Falls. Een dag vol hilarische fotomomenten (wij waren team 3) volgde. Zie ook de foto’s http://bit.ly/20GL6hv

’s Avonds werden we getrakteerd op een galadiner en een ontmoeting met Chris Zegers die ons vermaakte met enkele van zijn vele reisverhalen. En de uitslag van de teambuildingsdag.

Helaas behoorden we niet tot de winnaars alhoewel onze foto met de instantmummie, de foto met het bruidspaar in Graffitti Alley en het boeiende moment van ondergetekende toch een eervolle vermelding in de wacht wist te slepen.

De laatste dag zou een lange worden, maar daar ben je reisprofessional voor: veel indrukken opdoen in weinig tijd. Een strakke organisatie is daarvoor onontbeerlijk. Trouwens ook wanneer er meer tijd is….

Per bus vertrokken we naar Niagara Falls en maakten eerst de Journey Behind the Falls. Achter de watervallen lopen is best grappig, het is leuk om gedaan te hebben. De gangen hebben dezelfde vorm als die in de Vestingwallen in Naarden. Veel interessanter nog is de 22 minuten durende tocht op de 700-personen tellende catamaran van Hornblower Cruises. Prachtige plaatjes kon ik daar maken, ondanks dat mijn iPhone ging pootjebaden. Na een korte stop in Niagara on the Lake (een Back to the Future/Scrooge gevoel kon ik niet onderdrukken) en een snelle wijnproeverij (de regio staat bekend om de wijnbouw) was het hup richting luchthaven voor de reis naar huis.

Bij de overstap in Warschau gingen we nog even de stad in en bemerkten we dat daar wel de herfst was aangebroken. Het was er zonnig, maar zeker al koud en guur.

Al met al een korte reis, maar een met genoeg indrukken om je er meer over te vertellen.