Guilty pleasures: Cruise en kamperen

Walter Colijn op 20 September 2018
De zomer zit er al weer een ruime maand op. Nu ik dit schrijf is de laatste zomerse septemberdag bezig. Morgen wordt het kouder en in het weekend gaat het windkracht 9 stormen. Zeggen ze.

Graag neem ik je mee terug naar onze zomervakantie. In tegenstelling tot mijn reizigers die ik graag overal heen laat gaan - veelal per vliegtuig - gaat de zomervakantie van ons gezin altijd over de weg. Met iets aan de welvaartsknobbel. Ruim vier-en-een-halve meter vakantiegeluk: de caravan. Al 20 jaar. Op het moment dat ik de straat uitrij, begint de vakantie. Zo heerlijk.

Dit jaar was Frankrijk de bestemming. Eerst naar de Dordogne, alwaar ik in mijn collectie reisaanbod een prachtige stek had gevonden. Achteraf een pareltje gebleken. Na een overnachting in Zuid Nederland met een uitgebreide knuffelsessie met de Wegenwacht reden we via Antwerpen en het angstaanjagende asfalt rondom Parijs naar het zuiden. Omdat we maximaal 700 km per etmaal rijden (we bouwen genoeg rustmomenten in waarbij Karen en ik samen rijden) was een stop in midden Frankrijk op een doortrekcamping erg aangenaam. Hier sloot een vriendin van ons aan met jongeren in dezelfde leeftijd als onze kids.

Na de 2e nacht en nog een paar uurtjes sturen over de A71 en A89 kwamen we aan op ons Domaine: een prachtig landgoed met middelleeuwse kastelen, enkele stacaravans, tot woningen omgebouwde verblijven, een 9 holes golfbaan en 12 staanplaatsen met privé sanitair. We voelden ons direct God in Frankrijk. We arriveerden op zondag en schoven direct aan bij de BBQ die door het Domaine werd georganiseerd. De toon van een supervakantie was gezet. Omdat mijn zoon Ryan en ik inmiddels ons Golfvaardigheidsbewijs hebben, hebben we een aantal rondes over de baan gemaakt. Echt een feestje om dit samen te kunnen doen.

In de omgeving is genoeg te doen: kasteel- en grotbezoek, excursies die met wijn te maken hebben en marktbezoek. Vooral dat laatste doen we veel, vaak en graag. Heerlijk struinen door de smalle straatjes van de dorpen in de omgeving. Daarnaast bezochten we ook Brive la Gaillarde en Perigieux. De 10 nachten vlogen om...

Onze volgende stop was in de Aquitaine. Via de rondweg om Bordeaux ( wat een bezoeking) en vervolgens de wat eentonige rit in noordwaartse richting naar Hourtin. Onze dochter Estelle rijdt paard en de insteek die ik wilde geven aan onze reis was iets te kunnen doen met zoonlief en iets met dochterlief. Dus uiteindelijk Walter ook te paard op een prachtige, maar veel grotere, camping in Westernstyle. Dagen op de camping, die inmiddels stoffige wegen had gekregen vanwege gebrek aan regen, wisselden we af met bezoek aan zee (3km verderop), het meer (op 300 meter) en natuurlijk weer de markt. Die is er in Hourtin elke 2 dagen.

Dus gingen we 's ochtends al naar de markt voor oesters met een glaasje wijn. Daarnaast kochten we een doosje met 6 flessen wijn voor thuis.

Alleen, 2 van de 6 flessen haalden thuis niet en voor we naar huis gingen vulden we deze aan op de markt. Ik stapte op de wijnmarktkoopman af met de woorden 'Nous avons perdu 2 bouteilles'. 'We zijn 2 flessen kwijt.' Hij reageerde lachend: 'ja, zeker verloren in de glasbak?!' Grijnzend gaf ik toe dat hij het bij het juiste eind had... We kregen (tegen betaling uiteraard) 2 nieuwe flessen mee, samen met de vraag of ze gekoeld moesten zijn voor directe consumptie. Nee, doe maar voor later...

Op de camping regelde ik voor Estelle een buitenrit en een les voor gevorderden, voor mezelf deed ik een beginnersklasje. Western style rijden is mogelijk met 1 teugel en dat past me prima. Zolang het maar stapt, galopperen en draven zijn voor mij teveel van het goede.

Na 8 nachten was ook dit feest voorbij en reden we met de hele combinatie langs de bakker in de richting van de veerpont naar Royan. Wat een gemak! Echt een aanrader om een stuk weg af te snijden. Terwijl het overal in Frankrijk op de weg ellende zou hebben moeten zijn, reden wij via Noordwest Frankrijk en Lille in alle gemak en rust naar huis.

Thuisgekomen bleken de gordijntjes dusdanig veel stof te hebben opgenomen, dat we besloten hebben 4,5 meter vakantiegeluk in te ruilen voor 5 meter. Scheelt een wasje draaien. En gaan we volgend jaar dezelfde regio's bezoeken: aan de kust gaan we naar een andere camping, maar we gaan wèl naar ons eigen Domaine. 350 hectare bijna geheel voor jezelf. Het is al geregeld en we kijken er enorm naar uit.

Maar voor het zover is, staat in oktober die andere guilty pleasure op stapel: Cruise met Norwegian Epic. Voor Karen en mij op herhaling, voor de kids een first met deze rederij.