JE EIGEN LAND….GOED.
Voor het tweede jaar op rij stonden wij met onze wielwoning (ja deze reisprofessional kampeert in z’n vrije tijd) op het campinggedeelte van het 360 hectare grote landgoed. Er zijn 12 plaatsen met privé sanitair. 12 maar? Yep en elke plaats is ruim bemeten. Want er is ruimte. Ruimte genoeg. Maar de eigenaren, de familie Bakker, houden het lekker op die twaalf. Wij waren, en nog steeds, zijn er blij mee.
Al vanaf het moment dat we neerstreken op plek 12, met een prachtige uitzicht door de bomen over de karperplas, voelden we ons welkom. Wij reden via de voor ons bekende achteringang direct onze sleurhut op het gras en zetten de caravan en de bijzettent zoals we het wilden hebben staan. Waterpas enzo… heul belangrijk. Geen gedoe met slagboom, bandjes om je pols en een waslijst aan regeltjes in plaats van een warm welkom.
Juist dat laatste kregen we wèl: Eigenaresse Ellen maakte een rondje over de camping en de begroeting was naast allerhartelijkst ook 1 van herkenning. Een echte TC Experience zoals ik die mijn klanten (in hun situatie spreek je dan van gasten) ook graag geef. Uitstapjes maakten we naar de markt van St. Medard d’Excideuil, Périgueux en Brantome en hadden wij de bourgondische schakelaar in onszelf gevonden. En op standje ‘aan’ gezet uiteraard. Dus met gepaste regel en vaak (maar niet altijd) met mate waren we op een leuke lunchlocatie te vinden.
In de omgeving is zo ontzettend veel te doen dat we zelfs nu na 2 keer nog steeds niet alles gezien en gedaan hebben. Want het is allemaal zo relaxed dat je het daar heel druk mee hebt: genieten. Bovendien was het ook in Frankrijk op enig moment 40 graden, dus het imiteren van een luiaard was aanbevolen. Het prachtige zwembad naast het kasteel was een welkom toevluchtsoord.
Naast het kampeergedeelte zijn er een aantal gites, vakantiehuizen (veelal met privézwembad) en hotelkamers op het landgoed gelegen dat verder een tweetal kastelen en een prachtige 9-holes golfbaan herbergt. Tot slot hebben ze ook groepsaccommodatie tot 36 personen.
Stiekem hebben we al bedacht dat we volgend jaar een route ‘groot Europa’, dwz Italië/Frankrijk, gaan plannen om zo nog eens naar ons land….goed te gaan. Maar zover is het nog niet. Eerst maar eens namijmeren. Alweer twee weken thuis en gelukkig nog niet helemaal vergeten, zo blijkt.