Raften en méér in Veneto
Elkaar omcirkelend reden we de aanzienlijke afstand van West naar Oost Italie. Dat augustus ook in Noord Italië warm kan zijn, ondervonden we al de hele dag. Temperaturen tussen de 33 en 42 graden Celsius onderweg tegen het autoblik. Gelukkig hadden wij de airco (sommigen moesten het doen met arko) maar bleef het oppassen bij het rijden van bergpassen en heuvels voor een kokende motor. Niet persé door de hitte buiten overigens, alswel dat de motor het zwaarder had door het gewicht achter de auto.
Onderlangs het drukke Gardameer (waar we derhalve ook in de file vast kwamen te staan) kwamen we tegen borreltijd de camping op alwaar ik een plaatsje vond om het onderste deel van een terrassenterrein. Ons uitzicht betrof het aangrenzende Meer van Corlo.
We zetten de caravan op de poten, sloten de stroom aan; de koelkast trok ruim onze aandacht voor verfrissing. Omdat het in Veneto warmer is dan in Piemonte, bleef het ook ’s avonds warm. Zo warm, dat ik ervoor koos om buiten te gaan slapen. Eerst op een strandstoel en later kochten we veldbedjes.
De regio rondom Arsie is echt een wintersportgebied. Skihellingen genoeg. ’s Zomers wordt veel gewandeld, gefietst, en geraft. Venetië ligt op een 115 kilometer afstand.
Tijdens ons verblijf hier bezochten we uiteraard Venetië Dit kan per trein, maar het is ook heel gemakkelijk om je auto voor niet eens zo’n gek bedrag in parkeergarage Tronchetto te zetten. Om vervolgens te voet verder te gaan naar Piazzale Roma, het centrale punt (de laatste plek waar wielen kunnen komen, al het andere vervoer is per boot) dat vanaf elke plek in de stad wordt aangegeven.
Onder leiding van een Nederlandstalige gids kregen we veel informatie over de geschiedenis en eindigden we de excursie op het overweldigende San Marcoplein. Omdat het lunchtijd was zochten wij een pizzeria op. Voor de stad geldt: ga niet op het San Marcoplein zitten onder een luifel met muziek als extra want je betaalt er ook ruim extra voor. Ga ook nooit zitten op een plek waar veel stoelen vrij zijn. Het is er namelijk niet voor niks zo stil.
Nee, in Italië moet je op zoek gaan naar die tentjes waar de locals naar toe gaan en waar je best eens even moet wachten voor je een tafeltje hebt. Dat deden we ook: het resultaat was een heerlijke lunch. Omdat Italianen de lunch belangrijker vinden dan het diner, nemen ze er ook uitgebreid de tijd voor. Zoveel, dat ik mijn pizza Diavola toch met enig tempo moest gaan verorberen om op tijd te zijn voor de ontvangst van mijn groep gondelgangers.
Gelukkig waren de aanwijzingen op de verstrekte reisbescheiden helder geweest en was iedereen op tijd om in zestallen aan boord te gaan van een altijd zwartgeschilderde gondel. De gondeliers waren van diverse pluimage: mooiboys en – volgens de dames – iets minder aantrekkelijke types; onze kapitein had nog het meeste weg van Andrea Bocelli. Gemene deler is dat alle heren een opleiding van 7 jaar moeten hebben genoten om te mogen varen.
Na een half uur was het over met de pret, maar hadden we een goede indruk van de stad vanaf het water. Inmiddels was het einde middag en via de drukke Rialtobrug spoedden we ons richting garage en trokken huiswaarts.
Na een rustdag op de camping maakten we ons op voor de laatste inspannende activiteit van de vakantie: raften.Met 10 personen synchroon roeiend een rivier bevaren vereist doorzettingsvermogen en leiderschap. Gelukkig hadden we een afspraak bij een zeer goed outdoorbedrijf voor een leuke dag uit.
Gehuld in een neopreenpak, voorzien van zwemvest en helm gingen we de rivier op. Tussendoor maakten we kennis met het water en werd ons duidelijk dat we het pak niet voor niets binnengewurmd waren: de watertemperatuur was 13 graden. Zooo (heren, hou maar veelbetekend je pink omhoog) koud.
Een duik vanaf een rots in een bergpoeltje, vanaf de wal en een lijfelijke rit in een stroomversnelling vielen ons ten deel. Wat een belevenis!
Die dag betekende de opmaat voor de rit naar huis. Met een laatste dag lang inpakken en goed rusten voor de terugreis in twee etappes betekende dat het einde van ons zomervakantie 2017.
Wij hebben genoten. Volgend jaar weer een nieuwe zomervakantie.