Istanbul, een mix tussen oost en west.

Karin van Rossum op 23 October 2002
Vanuit een centraal liggend hotel gaan we op pad. Op loopafstand ligt het Topkapi paleis met prachtige harem verblijven betegeld met de prachtigste motieven. Ook de Aya Sofia is een bezoek waard. Eerst was dit gebouw een kerk en daarna werd het tot moskee omgevormd en nu is het een museum. Jammer genoeg staan er in een deel steigers opgesteld voor restauratie werkzaamheden. Ook pakken we meteen de Sultan Ahmet Camii, beter bekend als de Blauwe Moskee, mee. Het interieur is gedecoreerd met duizenden handbeschilderde tegeltjes.

De volgende dag staat er een boottocht over de Bosporus gepland. De goedkoopste manier is gewoon op de lijndienst te stappen die onderweg verschillende haltes aandoet. Je vaart langs zowel de Europese als Aziatische kant en ziet langs de oevers prachtige Osmaanse villa’s, paleizen en moskeeën. Het leuke is dat je tussen bijzonder vriendelijke Turkse families zit, die je eten aanbieden maar ook voor een leuke anekdote zorgen: “Are you from Holland”, op ons bevestigend antwoord: “ By the way, you know you stole our tulips?” De boot stopt een uur bij het eindpunt waar je lekker kunt gaan lunchen of een fort kunt beklimmen met uitzicht aan de ene kant op de Bosporus en de andere kant de Zwarte Zee.

Istanbul zonder moskeeën is geen Istanbul. Naast de bekende Blauwe moskee troont hoog boven de stad op een heuvel de Süleymaniye Moskee en halverwege de Yeni Camii of te wel de Nieuwe Moskee. Schoenen uit, doekje om en genieten van het prachtige tegelwerk en de duizenden lampjes in de kroonluchters. In een gids lazen we over de Rustem Pasha Camii, een juweeltje onder de moskeeën met prachtig tegelwerk gedecoreerd met tulpen. Zonder de hulp van een bijzonder aardige Turk hadden wij dit nooit gevonden. De moskee ligt verborgen in een smal straatje, boven een rij winkeltjes. Dit was alleen binnendoor te bereiken via een trap die naar een open binnenplaats tussen de daken leidde, en daar vond je de ingang van de moskee. Prachtige tulpenmotieven waren er op de Iznik tegels gedecoreerd. Het dagelijkse leven vind je er terug door gewoon tussen de straatjes door te slenteren, de vissers op de Galatabrug te bekijken en natuurlijk op de bazaars. De Egyptische kruidenbazaar met zijn kleurrijke beelden maar waar ook gewoon potjes Pokon tussen de kruiden staan. Hoogtepunt is wel de grote overdekte bazaar Kapali Carsi, waar zich duizenden winkeltjes en theehuizen bevinden. Daar kochten we, natuurlijk na afdingen, een mooie waterpijp.

In plaats van een scrub in een van de vele historische hammans zochten wij ander water op: de Yerebatan Saray, een 6e eeuws ondergronds wateropslagsysteem om in tijden van belegering te beschikken over voldoende drinkwater. In de cisterne staan vele zuilen en een sokkel met het omgekeerde hoofd van Medusa. Spookachtig en spannend kwam het op ons over en het verbaasde ons dan ook niet dat delen van de James Bond film Russia with love hier opgenomen waren.

Al met al ook een stad waar ik zeker nog een keer naar terug zou willen keren! Ik kan u er veel over vertellen, dus neem zeker contact met me op voor vragen!