Saudi Arabië

Een reis naar Saudi Arabië. Niet iets wat perse hoog op mijn reiswensenlijst stond. Op onze jaarlijkse conferentie werd één van de ochtenden het ontbijt gesponsord door het land. Een kennismaking door middel van een promofilmpje volgde en ik werd uitgenodigd mee te gaan op een inspectiereis. Dat laat ik me geen twee keer zeggen natuurlijk. Maar.. hoe dichter de reis bij kwam, hoe nerveuzer ik werd. Het land is nog niet zo lang (sinds 2019!) geopend voor toeristen, het heeft de naam vrouwonvriendelijk te zijn en dan ga ik er alleen (weliswaar met collega’s) naartoe. Nu heb ik natuurlijk al een hoop mogen zien van de wereld, verschillende culturen en gebruiken en dat intrigeert me enorm, maar toch die onzekerheid. Het is een absolute ontdekking gebleken. Je maakt hier een reis die je niet snel zal vergeten. Ook als vrouw is het intussen veilig te reizen. Ik heb Jordanië nog niet bezocht, maar collega’s die mee waren maakten een voorzichtige vergelijking. De Saudi’s zijn hun imago stevig onder handen aan het nemen en bezig met nieuwe ontwikkelingen. Alles met het oog op ‘Vision 2030’. Ze gaan de concurrentie aan met de Emiraten.

De reis start in Riyad. De hoofdstad en grootste stad van het land. Het is een bruisende metropool met een geweldige mix van oud en nieuw. Traditionele bouw naast enorme wolkenkrabbers. Na het meer dan goede ontbijt in het Fairmont ga ik op pad om Riyad te ontdekken. Ik word allereerst bewierookt door Salman de gids. Dit voor een goede, veilige reis. Ik bezoek het Masmak fort, ga lunchen bij een geweldig gastvrije familie, ‘vlieg’ 99 verdiepingen omhoog naar de Kingdom Centre Skybridge, bezoek the Line Experience; hoe bizar! Google het maar eens om erachter te komen hoe ze hier de toekomst zien, bezoek At-Turaif UNESCO Werelderfgoed en ik eindig deze meer dan volle dag op Boulevard City met een diner. Een kruising tussen Times Square, Disneyland en Las Vegas. De stad is 2000km2 groot! Bizar wat een oppervlakte. Er wonen 8 miljoen mensen. Wat me opvalt is de enorme hoeveelheid laagbouw, de vele auto’s (de meeste Saudi’s hebben er 3) en dus het grote oponthoud in het verkeer. M’n hoofd tolt van alle indrukken, de warmte en de drukte.

Vanuit Riyad vlieg ik in een uurtje naar Medina. Omdat het toestel vrijwel leeg is, lijkt het wel een private jet. Vanuit Medina is het -netto- vijf uur rijden de woestijn in naar Alula. Een plek waar veel historische en archeologische schatten wachten, maar ook moderne architectuur de aandacht trekt. Dat is allemaal voor morgen. Vandaag niets anders meer dan een diner in ons hotel in de totale stilte van de woestijn. Een studiereis is er om zelf te ervaren wat je wel en niet aan jouw klant zou adviseren. Een dag als vandaag zou ik bijvoorbeeld never ever opnemen in een reisvoorstel. We zijn van hotel naar hotel 12 uur onderweg geweest.

De dag in en om AlUla was heet. Maar prachtig. En heet. De rotsformaties van Hegra hebben weg van Petra, Jordanië. Dat is ook niet gek omdat de Nabateeërs nadat ze uit Petra vertrokken in AlUla neerstreken. De gids vertelt honderduit en hoewel overal beveiliging staat om te controleren dat je de formaties niet aanraakt of beklimt, mogen we zelfs in een graftombe kijken. De vallei is prachtig, het is het historische hart van het land en nu nog te ontdekken zonder hordes toeristen. Later op de dag bezoeken we twee accommodaties (met Airstream RV’s!) en rijden we vervolgens naar Elephant Rock en naar boven voor een zicht op de vallei. In de avond eten we lokale gerechten in oldtown AlUla.

Vanuit AlUla vertrekken we vroeg. Het is wederom een rit van 5 uur en we hebben een bezoek aan de moskee van de Profeet Mohammed gepland staan. Althans, we mogen -gesluierd, bloedheet in zo’n polyester hijab!- tot de poort en dan een blik werpen op het plein. Ook bezoeken we The International Fair and Museum of the Prophet's Biography and Islamic Civilization. Heel interessant om een kijk te krijgen in dit geloof. Om half 6 stappen we in de bullettrain richting Jeddah. Met een snelheid van 298km/h schieten we door het Arabisch landschap naar de kust. Bij het uitstappen merk ik meteen dat de luchtvochtigheid hier nog hoger is dan in Medina. Gelukkig is de zon al onder en is het nog maar 37 graden. We dineren uitmuntend in de stad en checken daarna in in het Ritz Carlton.

De laatste dag in Saudi Arabië sta in het teken van fun! We gaan de zee op met paspoort want dat is hier verplicht. Je wordt ook daadwerkelijk gecontroleerd. We krijgen de gelegenheid te snorkelen of op de boot te chillen, waarna we heerlijk een seafood lunch aangeboden krijgen. Op weg terug mogen we nog even het F1 circuit van bovenaf bekijken in het appartement van de moeder van onze agent Bakor. Heel bijzonder. In de avond scoren we nog de laatste souvenirs in de soukh en eten we na een site inspection in het Park Hyatt hotel met uitzicht op de 300m hoge fontein.