Rondreis Madeira: Van bergtoppen tot natuurlijke zwembaden
Onze reis begon in het gezellige kustplaatsje Santa Cruz, op een steenworp afstand van de luchthaven. Het was een ideale plek om te landen en even bij te komen. We wandelden over de promenade, aten verse vis met uitzicht op zee en genoten van de relaxte sfeer. Een zacht begin van wat een indrukwekkende tocht zou worden.
Vanuit Santa Cruz reden we de bergen in naar Pico do Arieiro, de op twee na hoogste piek van Madeira. Wat een uitzicht! Alsof je boven de wolken zweeft. Hier start ook het beroemde wandelpad naar Pico Ruivo. We deden een stuk van deze route en werden beloond met adembenemende panorama’s. Vergeet niet: het kan hier behoorlijk fris zijn, dus een trui is geen overbodige luxe.
We vervolgden onze route via het traditionele dorp Santana, bekend om zijn driehoekige huisjes met rieten daken. Daarna reden we door naar Pestana Quinta do Arco, een verborgen parel in Arco de São Jorge. Deze accommodatie ligt in een rozentuin met uitzicht op de oceaan – puur genieten. Een aanrader voor wie even helemaal tot rust wil komen. Langs de noordkust reden we via het sfeervolle São Vicente, met zijn lavagrotten, naar het uiterste westen: Porto Moniz. Dit dorpje staat bekend om zijn spectaculaire natuurlijke zwembaden tussen de vulkanische rotsen. We waagden een duik in het frisse, zoute water terwijl de golven tegen de rotsen beukten. Een van de hoogtepunten van de reis.
De volgende dag doorkruisten we het bergachtige binnenland richting Ponta do Sol, het zonnigste plekje van Madeira. Onderweg genoten we van het uitzicht bij Encumeada Pass – een fotomoment waard! In Ponta do Sol streken we neer aan het kleine strand en sloten de dag af met een glas poncha op een terras bij zonsondergang.
Geen bezoek aan Madeira is compleet zonder Funchal. We dompelden ons onder in het stadsleven: slenteren over de Mercado dos Lavradores, verse fruit en bloemen bewonderen, en de kabelbaan nemen naar Monte. Boven bezochten we de tropische tuin en daalden we op z’n Madeirees af: met een carro de cesto, een traditionele rieten slee op wielen. Spannend én uniek! Op de laatste dag reden we rustig terug richting Santa Cruz. We leverden de huurauto in en namen afscheid van dit magische eiland.
Madeira is compact maar divers. Binnen een uur rijd je van subtropisch strand naar ruige bergtop. Wat ons vooral bijblijft? De warmte van de lokale bevolking, het spel van licht en schaduw over de bergen, en de rust die je overal voelt. Een eiland dat je raakt – en uitnodigt om terug te keren.
