Op reis door Nicaragua - Deel 1

Er wordt mij vaak gevraagd naar wat ik de mooiste bestemming vind die ik ooit heb bezocht. Voor mij is daar geen pasklaar antwoord op te geven. Dit kan komen door de ontmoetingen die ik heb gehad, de historie van een bestemming, de bezienswaardigheden die te zien waren, maar ook wie mijn reisgezelschap was of hoe ik er zelf in stond. Er zijn zoveel factoren die een land bijzonder, en daarmee voor mij onvergetelijk, maken. In mijn blogs neem ik je mee op reis naar oude, maar ook naar de meest recente avonturen. Soms zullen de blogs stukken uit mijn reisdagboeken (die ik standaard goed bijwerk op reis) komen en soms zal het een live-blog zijn. Ik ben een enthousiaste schrijver, dus soms zal mijn blog over een bepaalde bestemming ook uit meerdere delen bestaan ;-)

In dit blog ga ik terug in de tijd en bevinden we ons in december 2017 in Nicaragua. Een reis waarbij ik alleen op pad ging met het openbaar vervoer, overnachtte in basic hostels en onderweg leuke reizigers ontmoette met wie ik steeds een paar dagen verder optrok. Nicaragua is een land dat mijn hart gestolen heeft!

Mijn blog van destijds begint dan ook als volgt: "Nicaragua is echt fantastisch, super mooi, lieve mensen en zo rustig. Het is een ontzettend veelzijdig land met oceanen, vulkanen, meren, groene natuurgebieden, strand en weet ik wat al nog meer. Je kan hier ontspannen, maar ook echt hele avontuurlijke dingen doen die je verder nergens ter wereld doet of kan doen. De locals zijn echt lief, altijd in voor een praatje, behulpzaam en heel geïnteresseerd. De taxichauffeurs zijn echt een ander verhaal, die lichten je echt op waar je zelf bij staat. Dat is toch wel de cultuur ben ik bang. Het eten bestaat voornamelijk uit rijst met bonen, dat gecombineerd met taco’s of burrito’s. Voor het ontbijt eet ik opvallend genoeg elke ochtend in de hostels pannenkoeken. Ik kan echt niet wachten tot ik weer mag sporten om eerlijk te zijn."

Ik begon mijn reis in Nicaragua in de stad Granada. Een relatief kleine stad, koloniaal, kleurrijk, met mooie gebouwen, veel leuke eettentjes en barretjes en veel vriendelijke mensen. Nicaragua kent een landschap vol met actieve vulkanen. Op een half uurtje rijden van Granada bezocht ik vulkaan Masaya. Deze vulkaan kun je in de avond bezichtigen. Het is ronduit toeristisch, maar ik had nog nooit zoiets gezien. "In verband met gezondheidsredenen mag je niet langer dan 15 minuten aan de krater staan en je ziet daar echt het lava borrelen. Wat een bijzonder verschijnsel zeg! Dat dat gewoon in de aarde zit, bizar." Ook beklom ik de toren van La Merced, een oude kathedraal in de stad vanwaar je een mooi uitzicht over de stad en de zonsondergang hebt.

Na een paar dagen in Granada verbleven te hebben, werd het tijd om door te reizen. "De rit naar Isla Ometepe is niet meer zo eenvoudig vanuit Granada als dat hij altijd is geweest. Voorheen was er een rechtstreekse boottocht. Nu moet je met een ‘chickenbus’ richting Rivas. Je zit inderdaad letterlijk tussen de kippen. Daarnaast gaat echt alles op het dak. Van onze backpacks tot aan tuinstoelen en kruiwagens. Dat duurt normaal 45 minuten, maar met dit type bus uiteindelijk over de twee uur. Een chickenbus stopt werkelijk op elke meter en als je denkt dat de bus vol is, heb je het echt mis. Er kunnen nog zo ontzettend veel mensen bij. Drie mensen op een bankje en een twee- of driedubbele rij in het gangpad. Tussendoor komt nog iemand het geld voor de busrit ophalen, komt de ene na de andere verkoper door het gangpad gelopen en willen er ook nog mensen uitstappen. Wij konden helaas geen zitplaats bemachtigen tijdens onze rit naar Rivas, dus we stonden ons vooral kapot te zweten in het gangpad. In Rivas namen we samen met een Portugees stel de taxi naar San Jorge, vanwaar de boot naar Isla Ometepe ging. Op Ometepe moesten we natuurlijk nog naar de andere kant van het eiland en een taxi was te makkelijk. We hadden een chickenbus die tot de helft van het eiland ging (natuurlijk… het moest niet te makkelijk gaan) en toen moesten we nog overstappen om vervolgens toch voor onze verblijfplaats afgezet te worden. Ruim acht uur later, maar nog geen € 5,- per persoon armer, waren we dan eindelijk op onze eindbestemming op Isla Ometepe!

Ometepe is een eiland dat bestaat eigenlijk uit twee grote vulkanen. Een vulkaan zoals je hem normaal zou tekenen en een iets lagere vulkaan met een enorm kratermeer waar je in kan zwemmen. Isla Ometepe ligt in Lake Nicaragua, een enorm groot meer. Op het eiland is ontzettend veel te zien en te doen, daarom hebben we er vier nachten doorgebracht bij lokale families. Op Ometepe hebben we een geweldige tocht per kajak over Rio Istiam gemaakt, waarbij we verschillende dieren zagen. Diverse vogelsoorten (waar ik natuurlijk weer geen enkele naam van heb onthouden), leguanen, apen en een schildpad. De tocht was echt schitterend en de gids had echt enorm goede ogen, anders hadden we denk ik helemaal geen beestjes gezien!

Verder hebben we een dag een quad gehuurd om het eiland mee te verkennen. We hebben heerlijk gereden, een waterval bezocht en gewoon wat mooie plekjes op het eiland. Ometepe heeft niet echt steden, de meeste ‘plaatsnamen’ bestaan gewoon uit een straat of nog niet eens twee gebouwen. We hebben een middagje op een van de stranden gelegen en we hebben een relaxdagje ingebouwd, een fiets gehuurd en rondgereden, bij Ojo del Agua, een natuurzwembad. Elke avond probeerden we op een andere plek de schitterende zonsondergangen mee te maken. Ze zijn echt spectaculair hier en veel locaties hebben boomhutten gebouwd of een dakterras, zodat je vanaf hoogte uitzicht hebt over het eiland, de vulkanen en natuurlijk de zon. Biertje in de hand en gewoon genieten van dit natuurverschijnsel." Tot de dag van vandaag denk ik nog terug aan de prachtige zonsondergangen in Nicaragua, wauw!

Na mijn verblijf op Isla Ometepe reisde ik door naar Esteli, bijna tegen de grens met Honduras en een uitvalsbasis voor de Somoto Canyon. Daarover lees je meer in mijn volgende blog!