Indonesië

Margriet Noort op 29 January 2012
Indonesië, “Eilanden van Smaragd”

Tweemaal heb ik deze mooie eilanden bezocht, daarbij heb ik Bali, Lombok, Java en Sulawesi aangedaan. Alle vier de eilanden zijn prachtig, wat ze gemeenschappelijk hebben zijn de mooie natuur en de vriendelijke mensen, maar ze zijn ook alle vier verschillend, dat zie je met name terug in de bouwstijlen en de verschillende rituelen.

Op Bali is het vooral in Sanur en Kuta behoorlijk druk met toeristen, maar als je wat meer het binnenland in gaat, vind je leuke paden om te wandelen of te fietsen en er heerst meer rust. Je kunt er ook raften of naar een olifantenkamp, kortom, als je wat meer rust zoekt, is het buiten de drukke badplaatsen een fantastische bestemming, ook om een rondreis te maken. Wat ik er erg leuk vond zijn alle offergaven die overal op de stoep staan en bij de huisaltaartjes. Ik heb ook regelmatig een stoet van mensen gezien die gingen offeren in de tempel, met hoog opgestapelde offergaven in de vorm van fruit.

Ik vond Lombok erg mooi en rustig. Daar heb ik ook bij Gili Air, een eiland voor de kust, gesnorkeld en ik heb zelden zo’n mooie onderwaterwereld gezien. Vanaf het parelwitte strand loop je zo de zee in en kun je van de meest fantastische vissen en koralen genieten. Op Lombok heb ik ook genoten van de aapjes die je daar ziet en van de prachtige natuur en watervallen.

Sulawesi is in één woord geweldig, heel interessant ook qua cultuur. In Torajaland heb ik een begrafenisritueel bijgewoond. Ik kwam ’s ochtends in een dorpje waar een begrafenis zou plaats vinden en ik werd uitgenodigd om aanwezig te zijn. De vrouwen nemen plaats op een soort tribune, terwijl de mannen met z’n allen naar boven gaan om de overledene in de rotsen bij te plaatsen. Het was een redelijk hachelijke onderneming, want het looppad langs die rotsen was heel erg smal. Na afloop kwam ik weer in het dorpje en de dode kabouwen die ’s ochtends op het binnenplein lagen, waren inmiddels gevild en werden klaargemaakt als feestmaal. De dood op Sulawesi is geen trieste gebeurtenis, want men gelooft dat de overledene terugkomt, dus alle reden voor een feestmaal.

De rijke mensen krijgen als ze zijn overleden een Tau Tau, een pop die hen uitbeeld en die uitkijkt vanaf een soort balkon over de omgeving. Deze Tau Tau vertegenwoordigen de ziel van de overledene en waken over het graf.

Java is een druk eiland, maar ook hier is veel cultuur te vinden. Ik heb natuurlijk de Borobudur bezocht, het boeddhistische heiligdom. In elke stupa (koepel) staat een boeddhabeeld en als je dat beeld kunt aanraken, mag je een wens doen. Mijn armen schoten een flink stuk tekort, helaas!

Een ander hoogtepunt vond ik ook de Bromo vulkaan. Ik moest wel heel vroeg op staan om de zonsopgang hier te zien, maar het was absoluut de moeite waard. Heel mooi was ook de Prambanantempel, de grootste hindoetempel van Java. Het is een heel groot complex met meer dan 200 (resten van) tempels, maar er zijn er een aantal gerestaureerd.

In Jokyakarta heb ik uiteraard ook de Kraton, het sultanspaleis bezocht, een enorm groot complex dat nog steeds door de sultan wordt bewoond. Verder vond ik ook de botanische tuin in Bogor, het vroegere “Buitenzorg” erg indrukwekkend. Hier zie je enorme waterlelies waarvan de bladen een omtrek van een meter hebben. Ook zag ik een hele oude boom, waarvan de takken met stokken werden ondersteund, het was net of de boom allemaal pootjes had.

Natuurlijk heb ik ook geluisterd naar de muziek, de “Gamelan”, ik heb voorstelling bezocht waar met wajang-poppen een legende wordt uitgebeeld en ik heb genoten van de prachtige dansen in de tempel. Wat een gratie hebben deze danseressen en wat zijn ze ontzettend mooi aangekleed.

Dan nog het eten, dat vond ik uitstekend, maar nu hou ik zelf erg van kruidig, ik kan me voorstellen dat sommige mensen het wat pittig vinden. Er is echter voldoende keuze, ook voor wat minder pittige gerechten.

Kortom, ik kan Indonesië van harte aanbevelen, ik heb inmiddels voor een aantal klanten een rondreis verzorgd en zonder uitzondering waren ze in de ban van dit mooie land. Er is echter wel een nadeel aan dit land, je wil er altijd naar terug!