De Poonhilltrek in Nepal, maar dan anders ....

Marinka van Dijk op 02 May 2019

Inleiding

Een trekking maken in Nepal wil iedereen en er zijn legio mogelijkheden gelukkig. Voor elk wat wils. Maar zoveen mogelijkheden geeft ook weer keuzestress. Mijn trekkingswensen zagen er zo uit: Maximaal zes dagen trekken in het Annapurna gebied, niet de standaard Poonhill trek vanwege teveel toeristen, geen moeilijke trekking, liefst tot 3.500 meter hoogte, veel in contact komen met de lokale bevolking, optimaal genieten van de bloeiende Rhododendrons. En laten nou al mijn wensen zijn uitgekomen! Ik heb, samen met mijn twee geweldige nichten, een supertrekking achter de rug. Georganiseerd door Krishna, die één van mijn nichten als ‘vriend’ op facebook heeft.

De Poonhilltrek

De Poonhilltrek is een hele populaire trek die je in vier of vijf dagen kunt lopen. De route staat dan vast, want de guesthouses onderweg moeten natuurlijk wel van tevoren worden geboekt. De route begint normaliter in Ghandruk of Dhampus en dan ga je linksom of rechtsom wandelen om halverwege uit te komen bij de Poonhill. De Poonhill is het hoogste punt, namelijk 3.300 meter en hiervandaan heb je ’s ochtends vroeg een geweldig uitzicht van 180 graden over het Annapurna Circuit. Het Annapurna Circuit is een onderdeel van het Himalaya gebergte.

Onze alternatieve route

Wij deden op onze alternatieve route ook de Poonhill aan, maar dan rond het middaguur. Onze zonsopgang vond plaats bij Mohare Danda, ook een ‘heuvel’ van 3.300 meter hoogte.

Deze alternatieve route heeft als voordeel dat je de eerste drie dagen bijna zonder anderen loopt. Het geeft een geweldig gevoel om alleen te lopen, om je heen te kijken en je omringd te weten door machtige ‘achtduizenders’. Een andere voordeel is dat je de laatste drie dagen weliswaar dezelfde route als de Poonhilltrek loopt, maar dan tegen de stroom in, zodat je nog steeds een soort van alleen op de wereld bent.

Een nadeel van onze route is het gebrek aan sanitair. We slapen de eerste drie nachten in een homestay zonder faciliteiten. De wc is meestal ergens op het terrein. Overdag geen probleem maar ’s nachts toch wel een behoorlijke uitdaging.

En toch, ook zonder wc en douche overleven we het gewoon! We genieten elke dag volop, komen geweldige mensen tegen, het eten is onovertroffen en de uitzichten idem dito.

We komen terug, over een paar jaar, en dan gaan we voor het ‘echie’. Negen dagen lopen naar het Annapurna Basecamp. Bikkels die we zijn!