Reis Brazilie november 2017
We werden opgewacht door onze chauffeur die ons bracht naar onze accommodatie, een voormalig klooster in het hart van de volkswijk Pelourinho, het Convento do Carmo. We kwamen laat in het donker aan en de portier bracht ons door de oude kloostergangen naar onze kamer, een bijzonder moment wat we niet snel zullen vergeten. De 2 dagen erna hebben we Salvador goed verkend, deels met een gids, dat voegt veel toe merken we. Veel highlights liggen ver verwijderd van elkaar dus dat hebben we met de gids per auto gedaan en werkte prima. We hebben forten gezien, prachtige kerken, volkswijken, het gigantische voetbalstadion van het WK 2014 (Nederland – Spanje 5-1) en de opname locatie van het nummer ‘ They don’t care about us’ van Michael Jackson. Salvador was de eerste hoofdstad in de Nieuwe Wereld voor de Portugezen en hier ligt de basis van Brazilië, het is een grote mengelmoes van culturen, bouwstijlen en huidskleuren.
Het vervolg van de reis ging naar Morro de Sao Paulo, gelegen op een schiereiland ten zuiden van Salvador dus we gingen met de boot. Als je wegvaart zie je de stad achter je verdwijnen, vooral het grote aantal appartementencomplexen valt op, deze woontorens domineren de skyline van veel Braziliaanse steden en staan symbool voor de voorspoed in het land. Er is een grote middenklasse ontstaan in dit land, maar helaas heeft een ander deel van de bevolking het veel minder. Zij wonen in buitenwijken, soms ook in de beruchte favelas.
Bij aankomst op Morro brengen locals je koffer de helling op voor een bescheiden vergoeding; ze komen wat opdringerig over maar accepteer dit gewoon: voor deze mensen zijn het de enige inkomsten en die helling zijn zo steil over een grote afstand, dit wil je echt niet zelf tillen! We hebben genoten van de accommodatie, Vila dos Orixas. Het ligt prachtig aan zee en aan een van de 5 stranden, het eerste strand bij de haven is het drukst, vervolgens wordt het per volgend strand steeds rustiger dus hier vind je voor ieder wat wils. Een paar dagen later terug na een bonkige auto rit over het schiereiland, terug naar de haven om vervolgens weer de boot naar Salvador te nemen. De zee was ruw, de regen kwam met bakken tegelijk naar beneden dus voordat we überhaupt de boot hadden bereikt waren we volledig doorweekt. Ja, dat kan gebeuren in de tropen, gelukkig is het nooit koud op zo’n moment.
Na nog een nachtje Salvador gingen we de volgende dag door naar Itacimirim. De accommodatie ‘ Praia das Ondas’ werd gerund door een Nederlander! Het weer was weer opgeklaard, de kleding kon drogen (en dat gaat ook snel in de volle zon daar) en we konden Nederlands praten. Brazilianen spreken weinig tot geen Engels wordt gesproken maar met handen en voeten én Google translate kom je erg ver. De mensen zijn bovendien erg vriendelijk en doen echt hun best om uit te leggen wat ze je willen zeggen.
Praia do Forte hebben we natuurlijk ook bezocht. Hier vind je o.a. het Tamar Project, een organisatie die zich met hart en ziel inzet voor het redden en behouden van zeeschildpadden. We hebben er heerlijk rondgekeken en het is prachtig om die dieren daar te zien zwemmen.
Op dinsdag 7/11 gingen we door met het vliegtuig naar Recife in de regio Pernambuco. Ooit was dit gebied in handen van de Hollanders onder leiding van Johan Maurits en er is zeker nog Hollandse erfenis aanwezig zoals een groot fort en een brug die naar hem is genoemd. Onze chauffeur reed ons naar Olinda, een prachtig koloniaal stadje. We verbleven in een rustieke pousada waar alles ademende naar vervlogen tijden. Een gids heeft ons begeleid door de stad, genieten van prachtige koloniale gebouwen, een zee aan kleuren en overal oude kathedralen en kerken, dit stadje is met recht beschermd cultureel erfgoed. In de avond hangt er ook een heerlijke sfeer. Je kunt er prima veilig over straat slenteren tot laat, iets wat op de meeste plekken goed ging in dit land. Gebruik je gezond verstand, laat je waardevolle spullen achter in je kluis op de hotelkamer, vraag altijd bij de receptie hoe veilig het ’s avonds is, neem een taxi en geniet vooral! Bereid je reis vooraf goed voor en er kan je echt niet meer of minder overkomen dan in ons eigen land.
Op 8/11 vertrok het vliegtuig alweer, op weg naar de eilandenarchipel van Fernando do Noronha, midden in de Atlantische Oceaan in een eigen tijdzone (-2 GMT) waarin bijna niemand verblijft (de rest van die zone loopt over de Atlantische Oceaan). Het is werkelijk een paradijs op aarde, het eiland heeft de mooiste stranden, kent geen hoogbouw en een groot deel bestaat uit Nationaal Park, bovendien is het een gewilde trouw locatie voor Brazilianen. Golven zoals in Hawaii, rust en sealife (schildpadden, dolfijnen) en heerlijke caipirinha’s: dit is een van de mooiste plekken op aarde waar we ooit zijn geweest.
Vanuit de kleine luchthaven vlogen we na een paar geweldige dagen terug naar Recife om door te gaan naar Porto de Galinhas, we verbleven iets buiten het centrum in het Kembali hotel. Het hotel beviel goed en het lag aan een perfect strand met grote golven en ruimte genoeg. Het land kent 8000 km aan strand dus echt druk is het nergens geweest toen wij er waren, je komt ook niet veel toeristen tegen uit Europa. Van Porto de Galinhas gingen we door naar de grote stad Joao Pessoa, een mooie locatie met goede horeca, het hotel Tambau bleek echter een afrader te zijn. Jammer, maar de laatste accommodatie in Pipa (Sombra e Agua Fresca) maakte alles goed en was echt de mooiste van de vakantie! Pipa is een heerlijke plaats aan de kust met schitterende stranden, we hebben echt genoten daar en het was de perfecte plek om de vakantie af te sluiten.
Op 23/11 zat het erop, ’s avonds bracht een taxi ons naar de nieuwe luchthaven van Natal. De vlucht terug ging ook via Lissabon om vervolgens de 24ste weer te landen in Amsterdam. De reis was geweldig, we willen graag nog terug gaan naar dit immense land, er is zoveel te zien, maar je moet je reis beperken tot een bepaald gebiedsdeel, anders is het niet te doen qua afstanden.
Brazil, wat was je mooi!